الأحد 24 نوفمبر 2024

رواية مجانين الفصل الرابع عشر والأخير بقلم حبيبه محمد حصريه وجديده

انت في الصفحة 1 من 4 صفحات

موقع أيام نيوز

الحلقة الرابعة عشر ... الآآخيرة 
مجانين 
مجانين 
مجانين 
سالى يا مااااااااااااااهر يا ماهر الحق يا مااااااااااهر
يطلع ماهر من الاوضه بيجرى 
ماهر بفزع ايه مالك فى ايه !
سالى الحق بوسى واقفه على سور السطوح
ماهر بړعب اييييه !!
يقرب ماهر على الشباك ويبص منه يلاقى بوسى واقفه على سور السطوح وعلي وخالد واقفين بعيد عنها بخطوات بيشاورو لها بأشارات فهم ماهر انهم بيقولو لها تنزل 

ماهر يا نهار اسود
يجرى ماهر وسالى تطلع تجرى وراه على بيت المجانين .. يوصل عند البيت ويفضل يخبط جامد على الباب 
ماهر بصوت عالى يا علي يا خالد افتحو
سالى الظاهر مش سامعين
ماهر لو رمت نفسها ونزلت على دماغها مش هتحط منطق تانى
يفضل ماهر بيخبط على الباب بايده ورجله
_____________________
فوق السطوح ... بوسى واقفه على السور وعلي وخالد وافقين بيحاولو يخلوها تنزل 
على انزلى يا بوسى ايه ال بتعمليه ده
بوسى مالكش دعوه
خالد يا بوسى حرام هتموتى كافره
بوسى ماحدش له دعوه بيا امشو من هناا
على انتى بتعملى كده ليه ايه الفايده بس من كده
بوسى الفايده انى هخلص من الدنيا وهم الدنيا وقرف الدنيا خلو الواحد يرتاح بقى من الناس ال مش بتحس بحد غير نفسها
على انزلى والا هاجى اجيبك من شعرك
بوسى لو حد فيكم قرب لى هرمى نفسى
_____________________
تحت قدام الباب ماهر عمال يخبط زى ماهو 
سالى وبعدين يا ماهر مش سامعين ومش هيفتحو
ماهر انا هكسر الباب
سالى ده قد الداهيه هتكسره ازاى
ماهر امال استنى لحد ما الاقيها نازله قدامى من فوق
ويبدء ماهر يحاول يكسر الباب
_____________________
فى السطوح ... بوسى مش عايزه تنزل ومصممه انها ترمى نفسها وتنهى حياتها 
خالد انزلى بقى
بوسى قولت لالالالالا
علي يا بوسى ماحدش هيخسر غيرك هتخسرى الدنيا والاخره ليه عشان ايه
بوسى عشان زهقت مش عايزه اكمل فيها اكتر من كده مفيش حاجة فيها نافعه لا عصبيه نافعه ولا برود اعصاب نافع ولا اى حاجة حاولت اعيش فيها بكل الطرق مش عارفه
خالد وهو احنا يعنى ال عرفنا نعيش فيها ما احنا زيك بالظبط نطلع احنا كمان ونرمى نفسنا معاكى
تنزل بوسى براحه وتقعد على السور بستسلام يقرب على وخالد بهدوء ويقعدو جنبها
_____________________
فى نفس الوقت ماهر يقدر يكسر الباب يدخل هو وسالى ويطلعو يجرو على سلم السطوح يكون باب السطوح موارب قبل ما يدخل ماهر وسالى يشوفو من فتحة الباب علي وخالد وبوسى قاعدين جنب بعض على السور وبيتكلمو يبصو لبعض بستغراب ويرجعو يبصو ليهم 
بوسى انا مش زى ما انتو فاهمين انا بحس مش بارده ولا اعصابى مېته مشكلتى انى كنت عايشه مع ناس مش بيحسو بحد بيتعاملو معايا ومع مشاكلى انها عادى ومش لازم اخد كل حاجة على اعصابى طب ازاى ازاى اكون انا بټحرق من جوايا وهما يقولولى هدى اعصابك طنشى وعيشى بيتكلمو من وجهة نظرهم هما لكن مش عارفين لما واحد يكون موجوع ويجى حد يقوله كبر مخك يعنى ايه اكبر مخى انا بقولك وجعى عشان تحس بيا مش عشان تقولى كده كلمة طنش وكبر دى بټوجعك اكتر ما انت موجوع وانت شايف ماحدش حاسس بيك وبيتعامل مع وجعك بمنتهى البساطه
علي يا سلام .. طب ما انا اهو طول عمرى لوحدى الوحيده ال كانت بتحس بيا امى الله يرحمها ومن بعدها مفيش الاب نسى اتجوز بعد مۏتها ب سنه واحده ولا يقول ميصحش ولا يقول ده ولادى كبار لا عادى والاخوات كل واحد فيهم اتشغل فى حياته حتى لما خطبت افتكرت خطيبتى هتشيل معايا حزنى وتوقف جنبى لكن قالتها بصراحه انا مش هستحمل النكد بتاعك ده امال مين هسيتحملنى لما الاخوات مش فاضين والاب مطنش والحبيبه مش مش غاوية نكد ومع كل ده المفروض انى دكتور نفسى بحاول اصلح مشاكل العيانين طب ازاى وانا مش عارف اصلح مشاكلى انا ازاى اقول ل واحد متزعلش والدنيا جميله وايامك الجاية احلى واديله امل وانا فاقد الامل من الوحده ال عايش فيها وغد ابويا ل امى ال عاشت عمرها كله معاه واهمال اخواتى ليا والحب ال مش موجود المفروض بعد كل ده اشوف الدنيا حلوه وسكر وزى العسل ههه
خالد

انت في الصفحة 1 من 4 صفحات