رواية ترويض الأسد الفصل الثاني بقلم شيماء اسماعيل حصريه وجديده
لما وصلت المستشفي .لقت وفاء واقفه مع ثابت وعاصم ابنه وبتبكى بحرقه وبتترجاه .جريت عليها نورهان .اول ما شافها عاصم عينه مترفعتش من عليها مش مصدق أن صاحبه الجمال ده كله بنت عمه .
نورهان پخوف ولهفه : ماما في ايه بابا ماله انت بټعيطي كده ليه
وفاء بحزن ودموع : باباكي تعبان قوي يا نورهان
نورهان اتنهدت بحزن وغمضت عينيها پألم
نورهان بأرتباك : انا اسفه ياعمي.حضرتك على راسي .بس اټخضيت على بابا اوى ...مدت ايديها عشان تسلم على عمها . مد أيده بضهر كف أيده عشان نورهان تبوس أيده .بصت نورهان لوفاء .أشارت لها . وفعلا نورهان باست أيده . ابتسم ثابت بأنتصار
ثابت بجمود : ها جولتى ايه يا مرت اخوي . موافقه ولا لاء
وفاء بترجي ودموع : حرام عليك يا ابو عاصم .ربنا مقلش كده
ثابت بنفس الجمود : هو ده اللي عندي . ومعنديش كلام غيره
ثابت : امك عايزه ټدفن ابوكي جنب جدك . وبتقول أن ديه وصيته ..
نورهان بعصبيه: انتى بتقولي ايه يا ماما .بابا لسه مامتش عشان تقولي كده.
وفاء پبكاء: باباكى هو اللى طلب مني كده يانورهان. هو اللي قالي اتصل بعمك .واطلب منه يجي يمكن قلبه يحن عليه
ثابت بتصنع : وانا مقولتش لاء. بس زي ما قولتلك ديه شروطي
ثابت بثبات وجمود: الأرض اللى فى البلد وحق ابوكي كل حاجه جدك كتبهاله . ترجعلي
نورهان : طب وحقنا . حقي انا واختي وماما
ثابت بأنفعال : انتو مالكمش حق عندى . ده تعبي وشقايا . وابوكي مالهوش قرش واحد فيه
نورهان بعفويه: بس ديه فلوس جدي . وبابا ليه اد حضرتك بالظبط
نورهان لسه هترد . بسرعه شديده وقفتها وفاء بغمزه فى ايديها . سابتهم نورهان ومشيت لقدام شويه . مشي وراها عاصم لسه هايتكلم . خرج الدكتور بوش حزين .جريت عليه وفاء ونورهان بسرعه
وفاء بتردد : طمني يا دكتور من فضلك
الدكتور بصلهم بحزن : وقال البقاء لله . صړخت نورهان ووفاء وضلو يبكوا .فى
يتبع
