رواية زواج بحكم الوصية قمر وفهد بقلم يارا عبد العزيز الفصل الثاني والثالث والرابع والخامس حصريه وجديده

هى دى اوضتك
قمر ايوا
وقتها الباب خبط
عاصم فهد خد الجلبية دى نام بيها
فهد تمام
قمر البسها بقى ونام
فهد انتى عايزنى انا البس جلبية وبعدين انا اصلا متعود انام من غير هدوم
قمر دلوقتي انت مش فى اوضتك لوحدك انت هنا فى اوضتى
فهد بضيق وبتهيألى انتى مراتى وبعدين احنا بكرة لازم نكون متممين جوزنا عشان الوصية
قمر بتوتر لازم يعنى
فهد وهو بيفك زراير قميصه وبيروح عندها وبيقرب منها وقمر اتوترت جدا من الحركة دى
فهد وهو بيهمس جنب ودنها اوماال يعنى هنجيب لى ابويا العيل ازاى بالبلوتوث مثلا
قمر بتوتر وهى قلبها بينبض بسرعة من قربه وبتحاول تاخد نفسها اب ابعد لو سمحت
فهد وهو بيديها منديل امسكى امسحى عرقك دا كله عشان قربت كدا اوماال بكرة هتعملى ايه
قمر على فكرة انت قليل الادب
فهد وهو بيمسك ايدها جامد وبعصبية بقولك ايه طولة لسان مش عايز متغلنيش اقلبلك على وشى التانى انتى اصلا لو ماشية قدامى استحالة ابصلك لانك مش النوع اللى احبه انما اعمل ايه لى ابويا اللى دبسنى فيكى
قمر اااه ايدى وجعتنى سيب ايدى
فهد ساب ايدها وبعد عنها ونام على السرير
فهد النور دا بيطفى منين عايز انام
قمر انا بخاف من الضلمة عندى فوبيا الاماكن المغلقة واللى مفيهاش نور
فهد خلاص خلاص انتى هتحكيلى قصة حياتك نامى واسكتى
قمر انت بتؤمرنى فى بيتى
فهد بعصبية نامى يا قمر عشان يطلع عليكى صبح
قمر پخوف هتعملى ايه يعنى
فهد حصرها بأيده وبخبث هجيب لى ابويا العيل انهاردة
قمر بخجل وتوتر وهى بتنام تصبح على خير

فهد وقتها ابتسم عليها ونام
فى الصباح فى ڤيلا فريدة الناصروى
سارة بدموع يعنى ايه اتجوز يا ماما طب وأنا
فريده ممكن متعطيش ما انا قولتلك سبب جوزاه
سارة ما هو ممكن يحبها
فريده انتى عارفه ان فهد محبش ولا هيحب غيرك فاطمنى كلها سنة وهيطلقوا وهيبقى معاكى انتى
سارة هنشوف
عند قمر وفهد
عاصم خبط على الباب وفهد صحى وبص على قمر ولاقها لسه نايمة
فهد قام لبس قميصه وفتح الباب
عاصم الفطور يا ولدى
فهد تعبت نفسك ليه طيب
عاصم انتوا لسه عرسان جداد وبعدين مفيش تعب ولا حاجه هى قمر لسه نايمة
فهد ااه
عاصم هى قمر كدا نومها تقيل يلا انا هروح افطر انا بقى
فهد ببأتسامة شكرا جدا ليك قمر لما تصحى هنفطر وحضرتك جهز نفسك عشان هنسافر
عاصم تمام يا والدى
فهد حط صنية الاكل على التربيزة
فهد وهو بيبصلها عاملة زى الملايكة وانتى نايمة بس اما بتصحى لسانك بيبقى اطول منك
فهد قمر يا قمر قمرررررررررر
فهد بضيق هو فيه نوم كدا بجد
جاب كوبايه الميه ورشها عليها
قمر ايه دا انا بغرق ولا ايه
فهد ببأتسامة على شكلها قومى يلا هنفطر ونمشى
قمر هو فيه حد يصحى حد كدا يعم انت
فهد ما هو الزوق مش بيصحكى يلا عشان منتأخرش قدمنا يوم طويل
قمر وقتها اتوترت
فهد بخبث مش اللى فى دماغك هنروح عند المحامى عشان نوريه اننا اتجوزنا
قمر تمام
فى القاهرة وتحديدا فى قصر كامل الناصروى
قمر دخلت القصر هى وجدها وحست انها دخلت القصر دا قبل كدا وانها عارفه
قمر فى نفسها ليه حاسة انى جيت هنا قبل كدا انتى هبلة يا قمر انتى ايه اللى هيجيبك مكان زى دا اكيد شوفته فى الحلم
فهد وقمر وعاصم دخلوا البيت
فرح جريت على فهد وحضنته انت جيت يا ابيه عمتو قالت انك روحت سوهاج
فهد ببأتسامة ااه يحبيبتى وجيت اهو
فرح مين دى يا ابيه
فهد قمر مراتى ودى فرح اختى
فرح بجد مراته يعنى انتى هتعيشى معانا هنا
قمر ااه اكيد
فرح انا مبسوطة اوى اوى عشان هلاقى حد اقعد معاه انتى عارفة ابيه فهد بيخرج الصبح ومش بيرجع غير بليل وانا بجاى من المدرسة مش بلاقى حد اقعد معاه
قمر ببأتسامة احنا من انهاردة اخوات اتفقنا
فرح اتفقنا
فهد كان وقتها مبسوط ان فرح اتأقلمت مع حد وخصوصا انها من النوع الانطوائى اللى مش بياخد على الناس بسرعة واستغرب انها اخدت على قمر بالسرعة دى
فهد توحيده خدى شنطة عاصم بيه الاوضة اللى جنب اوضتى
توحيده تمام يا فندم
فهد اطلع حضرتك ارتاح انتى جاى من سفر واكيد تعبت
عاصم تمام
فرح هو مين دا
قمر جدو وجدك انتى كمان
فرح ببأتسامة يشرفنى اوى
فهد وهو بيبص لقمر يلا
فرح هتروحوا فين
فهد مشوار صغير كدا ورجعين يلا يا قمر
قمر