رواية هاتولي عريس الفصل التاسع عشر بقلم نورهان محمد حصريه وجديده
انت في الصفحة 1 من 7 صفحات
رواية هاتولي عريس الفصل التاسع عشر بقلم نورهان محمد حصريه وجديده
مر يوم وفيه جميله كانت بداخل المشفى ترى عملها وكان يوما شاقا عليها لكثره عدد الاطفال المرضى لديها دخلت عليها نسمه الممرضه
ادخلى يا نسمه ها فيه حد بره تانى
نسمه لا مفيش هو حضرتك تعبانه ولا ايه
جميله تضع حاجتها في حقيبتها اه انهارده كان يوم صعب اوى
ويسمعو صوت بره الاوضه
نسمه ده شكله حد جه تانى
جميله بتنهيده ولا ونى تعبانه ومش قادره بس دخليه اكيد حاجه مهمه.
نسمه انا ممكن اعتذرلهم وحضرتك تروحى لانك تعبتى انهارده
جميله لا همشى بعد الحاله دى يلا دخليها وخلى عم عبده يعملى فنجان قهوه بس تكون ساده
نسمه حاضر يا دكتوره وتخرج نسمه والحاله اللى بره تطرق الباب وتدخل اليها يجدها حاطه ايدها على راسها بتعب الدكتوره شكلها تعبانه انهارده ارجع بقى في كلامى واروح ولا ايه
حسين مالك انتى تعبانه ولا ايه
جميله شويه بس لما شوفتك بقيت احلى من الاول
حسين يرفع وجهها اليه انتى احلى واحلى يا جميله الجميلات ها مستعده
جميله تجيب حقيبتها مممم مستعده بس هنروح لماما عشان كلمتنى وقالتلى هنتغدا سوا انهارده
لبسلها نظارتها الشمسيه بيده وهو كمان يلبس نظارته ويخرجو من الغرفه لتنظر الى نسمه وتقول لها الغى القهوه يا نسمه وروحى انتى
نسمه بضحكه حاضر يا دكتور مع الف سلامه
حسين البت دى بتضحك على ايه
جميله سيبك منها وخليك معايا انا وبس
حسين هههههههههه بمۏت في غيره حبيبتى
جميله وانا اللى يبصلك هعورله عينه يا حبيب حبيبتك
جميله بنظره ساحره من بابايا حبيبى طبعا.
حسين يفتحلها العربيه لا احنا نروح بيتنا الاول
جميله بيتنا ومامتك والغدا
يقفل باب العربيه ويلف ويركب وهو كمان بعدين بعدين
جميله بضحكه مثيره مچنون انت
حسين طبعا مچنون حد يكون معاه الجمال والدلاال ده كله وما يتجننش
جميله هههههههههههههههههههههههه
حسين بثوت عالى انا اللى بموووووووووووووت فيييييييييييييييييييييييكى.
حسن كان واقف في مطبخ الشاليه ومش عارف يعمل ايه نفسه في فنجان قهوه بس للاسف مفيش انبوبه والشاليه متبهدل على الاخر ومحتاج تنضيف فضل واقف يبص عليه وهو حاطط ايده على وسطه فاتتناهد بصوت عالى وخد الكرسى بتاعه وخرج بره الشاليه وفرده ونام عليه وحط الكاب بتاعه على وشه عشان الشمس.
وجدها قاعده على كرسى قدام الشاليه اللى جانبه وكانت برده بټعيط البت دى شكلها هتطلع نكديه لما تكبر رجع الكاب مره تانيه على وشه لحد ما سمع مامتها بتكلمها بصوت عالى.
بطلى عياط بقى قلتلك العربيه مش عارفه مالها مش عاوزه تتحرك اول ما المكانيكى يجى هننزل سوا واجبلك غيرها
فرقت عيونها وفضلت تبكى اكتر من الاول راحت مامتها جلست جنبها وخدتها في حضنها حرام عليكى بقى يا بسنت ما تتعبيش قلبى اكتر من كده بطلى عياط
بسنت حضتنها جامد وبكت تانى
مامتها انا حتى كلمت