رواية علي ذمة عاشق بقلم ياسمينا أحمد الفصل الاول والتاني والتالت والرابع والخامس حصريه وجديده

عماد _ طيب وهتعمل ايه 
اياد _ مش عارف 
عماد_ خلاص اتقدملها دى ولا سابع مرة بنتكلم فى الموضوع دا 
اياد _ طيب اطلع برة 
عماد_ماشى تاخد غرضك وتسبنى 
اياد_يلا ياد من هنا 
عماد_ يا بيئه 
عدا مدة وفتح الله كا للعادة قاعد ع الفطار مع حنين وفرحه وزينات 
فتح الله _ فرجت الحمد لله 
زينات _خير يا بو فرحه فتح الله 
بت يا حنين جايلك عريس 
حنين _بتوتر مين 
فتح الله _هو انتى مش قولتى النوبه اللى فاتت هترضى بأى حد تانى غير سعيد 
حنين _ايوة يا جوز خالتى مش معترضه بس عايزة اعرف مين قالتها ودموعها على خدها 

زينات _مبروك يا بنتى 
فرحه _مبروك يا حنين
فتح الله_ وانتى كمان يا بت يا فرحه 
فرحه _لولوىلوى لوى لوى يا مانت كريم يارب اهى جات من عندك يارب وهطلع من البيت دا على رجلى احمدك يارب 
فتح الله _والبسمه على وشه يلا خلينا نتفض 
زينات مين دول يا حج 
فتح الله اتعدل فى قعدة وقال بانشكاح البت حنين جايلها واحد مصرواى سألت عليه مش بطال ولا بطال انا عايز اشيل رأسى بقا وافوق لنفسى 
حنين عيطت وجريت على اوضتها 
فتح الله _عيطتى ما تعيطيش اعملى حسابك جاى الجمعه هنتفق ونخلص 
زينات ما خلاص بقا يا فتح الله ما ضيقش البت 
فرحه _حرام عليك يا بابا والله 
فتح الله _حرمت عليكى عشتك وانتى كمان عزام ابن عمك جايين من البلد دول بقا هيكتبوا الكتاب ويا خدوكى على طول هما هيشترو جهازك وطلباتك وكافة شئ واحلى حاجه مش هغرملك حاجه اما البت حنين فربنا يقدرنا عريسها كحيان وبيشتغل زى حلاتى 
زينات _سكتت ودموعها على خدها لانها عارفه خروج حنين وفرحه من البيت دا خروج بهجتها وروحها كمان 
فرحه _بس انا مش عايزة
فتح الله _ نعععم انتى اتجننتى ولا ايه حوشى يا بت سطر العرسان اللى بيخبط كل يوم حوشىست الحسن والدلال اللى بتغير العرسان خلصونى من قرفكم بقا ضهرى انقطم عليكوا فرحه _ بطل بقا احنا بنشتغل ونصرف على نفسنا من يوم ما وعينا ع الدنيا اللى فيها انت عايز تخلص مننا عشان تتجوز عارفين 
فتح الله _ يلا ينحش لسانك بتردى عليا طيب والله لاوديكى مكسره وقام يضربها فادتها زينات وجريت على اوضتها بټعيط هى كمان وزينات وابوها فضلو يتخانقوا خناقة كل يوم
فتح الله عايز يجوزهم عشان يتجوز ويخلف الواد اللى نفسه فيه بعد ما ام فرح جابت فرح وشالت الرحم 

دخلت فرحة اوضتها 
لاقت حنين بټعيط هي كمان فرحه قالتها وهى بټعيط 
بت يا حنين _انتى زعلانه لىه اديكى هتخلصى من الهم دا والعيشه دى 
حنين _قوالى لنفسك 
فرحه _ انا مش هخلص من العيشه انا هندفن بالحيا واڼفجرت فى العياط 
حنين _مسحت دموعها وطبطبت عليها يابت دا غنى ودا كان نفسك فيه 
فرحه انا عمرى ما كنت عايزه حد غنى عشان فلوسهانا كنت عايزة حد يورينى الدنيا مش يدفنى تحتها هما فى البلد ما بيشفوش ضى الشمس وانتى عارفه سلوهم يعنى كنت هنا بشوف الدنيا ومش طايلاها وهناك هبقا طيلاها ومش شيفاها وعيطت 
حنين _معلش نصيبنا كدا يا بت خالتى 
فرحه _وهنفترق يا بت خالتى 
حنين _عيطت هى كمان 
فرحه _وحيات اغلى ما عندك حبى الواد اللى هيجى يخطبك وخليه يحبك عشان يخليكى تجيلى البلدانتى عارفه انهم مش هيخلونى اجى هنا 
حنين مش عارفه ليه جه فى بالها اياد الوقت دا وسرحت احبه
الحلقة الثالثه
ذهبت حنين وفرحه الى محل ملابس بسيط وانتقيا معا فستان تقسما معا فى ثمنه واتفقوا ان كل واحدة تلبسوا لعريسها _
جه يوم الجمعه وهما مستنيين الباب يخبط والعريس يجى والبنتين قافلين على نفسهم فى الاوضه بيلبسوا حنين لبست فستان بسيط خوخى وتحته بدى وعليه طرحه وكانت زى القمر
فرحه بت يا حنين خلى بالك من الفستان 
حنين اتهدى بقا دى عاشر مرة تقواليلى كدا اومال لو كنا مش مقسمين تمنه سوا 
فرحه ما احنا اول حاجه نشتريها وتبقى بالابهه دى 
حنين هسبهولك يا اختى ابقى خديه معاكى فى جهازك 
فرحه اااايه خديه انتى ياختى دا عندنا هيفكروه قميص نوم هناك ما بيلبسوش الا السواد
حنين مش عارفه عيلة ابوكى محبكاها كدا لىه 
فرحههما كدا طبعهم غير كل الصعايدة زى عيله ابوكى بالظبط 
حنين اتألمت وسكتت 
فرحهمعلش يا حنين انا اسفه والله ما اقصد 
حنين خلاص يافرحه