رواية فرصه ضائعه بقلم رغد عبدالله الفصل الثاني والعشرون حصريه وجديده
اتفقنا
قمر بتبصله وبتقول لا متفقناش .. أنت غريب .. تصرفاتك غريبة ومتناقضة .. وأنا مش بتفق مع إلى زيك بصراحة ..
جاسر ضيق عينه .. وقال بإستغراب أنا .. متناقض !
قمر .. لا أنا ! .. ضحكت بسخرية ... هضربلك مثل أدوس بية على غرورك دا حالا ! بصلها بذهول وهو رافع حواجبه
أردفت وهى متنزفرة مثلا .. ء انت دلوقتى لية تقول أنى هبقى فى عينك .. وأنا اصلا مليش مكان هنا نغزت بصباعها فى صدرة مكان قلبة .. ها لية !
قمر بتقول وراة براحة علشان ..
جاسر بيسقف قدام وشها وهو بيضحك علشان الشرطة فى خدمة الشعب .. فتحى دماغك المقفولة دى .
بتجز قمر على سنانها .. طب وسع علشان هصلى .. مش بيتحرك .. بتقول بضيق إية هتأم بينا !
جاسر بتفكير .. مش كاسفك .. هاتوضى و آجى نصلى سوا ..
قمر پصدمة إية !
قطع تفكيرها صوت جاسر وهو فية بحه خفيفة .. جه فى بالى حاجة تافهه كدا .. بس عاجبانى .. أنت عقلك مقفول .. وأنا قلبى مقفول .. حلوة دى .. كإننا بنكمل بعض ..
بتقطب جبينها .. لا مش حلوة .. دا كإنى غبية !
قمر بتبتسم ومش بتبين فبيكمل كلامه .. دى حقيقة مجردة ..
قمر بنفخ .. طبعا .. لو معميتهاش متبقاش جاسر !
_صباحا_
جاسر كان فى الحمام موارب الباب .. و بيحاول يحلق دقنه .. لكن إيده الشمال السليمة مش مساعدة ..
قمر اخدت بالها منه .. ومعبرتش ..
قمر بتفتح الباب بقلق .. وبتقول وهى راحة تقف جمبه علشان تطمن علية بنبرة غاضبة مصطنعة .. ساعة فى الحمام عايزة ادخل .. .
جاسر بيحس بالأحراج .. بتتنهد .. امرى لله .. مش عايزين فيها رقاب مش وقته .. بتاخد الشفرة .. وبتمسك دقنه بخفه
جاسر .. !
بعد شوية
بتخلص قمر حلاقة .. وهو بيبقى منبهر .. مش بيها على قد م بجمالها .. أول مرة ياخد باله أنها اترزقت من إسمها نصيب كبير .. قمر فعلا ! .
_مساء فى الحفلة _
لى لى جت من بعيد .. وكانت هتحضن جاسر وقفها لما مد إيدة ..
بصت لى لى على قمر بغل .. من فوق لتحت وهى بتسلم .. ليك وحشة يا
