رواية ترويض الأسد الفصل السادس عشر حتى الفصل الأخير بقلم شيماء عثمان حصريه وجديده

اللي انت بتقوله ده ما ينفعش ده عيل لبط وبجح ومش هتعرفوا تاخدوا معاه حق ولا باطل
حمزه هنجرب مش هنخسر حاجه.
سامح بتفكير طب سيبوني شويه هشوف هقدر اعمل ايه وهرد عليكم ..
حمزه پغضب ما فيش وقت يا سامح بنتي بقلها يومين مع المچرم ده ومعرفش ممكن يكون عمل فيها ايه ارجوك اتصرف الواد ده شكله يعرف كتير قوي .
فى فيلا ثابت عفاف ندهت لواحد من رجاله عاصم تسأله ..
عفاف صابر يا صابر تعالى هنا.
صابر أؤمرينى ياست عفاف ..
عفاف ميأمرش عليك ظالم .. امسك دول . واعطت له رزمه كبيره من المال ..
صابر بأندهاش ايه دول ياست عفاف ..
عفاف بمكر دول حاجه بسيطه عشان العيال .
صابر خيرك سابق ياست الناس .. أوامرك ياست الكل ..
عفاف بخبث عرفت ان عاصم بيه هرب من السچن
صابر عرفت يا ست الناس
عفاف عايزاك تدور لي عليه ومنين ما تعرف مكانه تيجي تقول لي طوالي من غير ما حد يعرف ولا حتى لو عطرت فيه
تقولوا .وليك عندى اد دول تانى وقت ماتجبلي البشاره ..
صابر عنيا ليكى ياست الناس .
عفاف متعوقش عليا ياصابر ..وتابعت بمكر وخبث عايزه ألحقه قبل مايورط نفسه فى حاجه تاني ...
صابر حاضر هسأل واطقس وارد عليكى ..
مع حمزه ومروان وفتيحه .داخل غرفه ما .
حمزه بينظر لفتيحه پغضب وتوعد ...
مروان لفتيحه انت بقا فتيحه ..
فتيحه خدامك يا باشا .
مروان بص يافتيحه .قولي مكان عاصم القاضي فين .وهتاخد منى اد اللى دفعهولك عشر مرات ..
فتيحه ياباشا انا قلت للباشا رئيس المباحث انى معرفش مكانه فين . عدم المؤاخزه مش مصدقين ليه ..
مروان پغضب يافتيحه انا وانت عارفين انك كداب . وانك عارف مكانه فين .
فتيحه بتصميم طب تلاته بالله العظيم .انا معرفش مكانه فين .وكل اللى اعرفه .زي ما قلت فى التحقيق .كان عايز يرجع بنته وبس .
حمزه هنا انفعل وقام مسك فتيحه من هدومه ولاااا . بنته ده ايه .انت عارف انها مش بنته انت هاتستعبط ياروح امك .
فتيحه بنرفزه بلاش غلط ياحمزه بيه .واللى انت بتعمله ده اكبر غلط ... مروان بعد حمزه عن فتيحه ..
مروان طب قولي مين اللى بيساعده بره .وبرضو هديك اللى انت عيزه .
فتيحه المسأله مش مسأله فلوس ياباشا . انا فيا كل العبر . بس مخنش واحد كلت معاه عيش وملح . وبتصميم .انا اللى اعرفه قولته فى التحقيق ..
مروان بتحذير ماشي يافتيحه . بس اعمل حسابك .ان عرفت انك تعرف مكانه من قريب ولا من بعيد ولا تعرف مين بيساعده
مش هقولك انا هعمل فيك ايه ...
فتيحه بتحدى خلصت كلامك ياباشا عشان ارجع زنزانتي .
في فيلا الچارحي نورهان بعد بكاء وتعب شديد استسلمت للنوم ...
حمزه رجع مع مروان وكان عمار فى انتظارهم ..
عماربقلق ها مفيش اخبار
مروان بحزن لاء لسه .
حمزه بتساءل فين نورهان .
ضحي نورهان كانت تعبانه قوي اضطرينا نديها مهدئ عشان تنام شويه
حمزه احسن حاجه عملتوها كمان عشان مش هقدر اقول لها اني ما قدرتش اوصل لحاجه .
مروان اطلع انت كمان يا حمزه ريح شويه..
حمزه بۏجع مفيش راحه يا مروان سرق طعم الراحه خلاص.
عمار ما حدش فينا هيرتاح غير بمۏته الكلب ده.
مروان بتوعد وحياه الايام السوداء اللي بنعيشها دي لهنتقم منه امر اڼتقام بس نطمن على نورهان الصغيره الاول..
ضحي اطلع يا حمزه ريح ظهرك ساعتين النهار قرب يطلع ما حدش عالم بكره جاي ومعاه ايه.
عمار ضحى معاها حق وانت كمان يا مروان اطلع ريح شويه كل واحد فيهم طلع لاقته.
حمزه دخل شاف نورهان نايمه بوش حزين وباكي قعد جنبها على السرير فى هدوء وبقى يمرر صوابعه بهدوء على وشها
وشعرها وبعدين بقى يبكي بصوت مكتوم بص لسرير بنته وغمض عينه پألم وقله حيله واستسلم للنوم من كتر التعب ...
ثاني يوم صباحا وده يبقى ثالث صباح على خطڤ الطفله نورهان فتحت عينيها بتحاول تفتكر هي ازاي نامت بس قايمه مش
قادره اتحرك راسها من الصداع قامت فتح درج الكومود واخذت حبايه للصداع خرج حمزه من الحمام بعد ما اخذ حمامه
حمزه شايف نورهان بتتناول حبايه الصداع ..
حمزه بأستياء على الريق كده طب افطري ولا اشربي كوبايه عصير
نورهان لفت وشها لحمزه بتساءل لسه ما فيش اخبار..
حمزه سكت بحزن وقلة حيله . للاسف لسه ..
نورهان بدموع وبعدين يا حمزه بنتي بقى لها ثلاث ايام بعيده عن حضڼي ..حمزه اخذ نورهان في حضنه ونورهان بكت بصوت عالي واڼهارت في حضڼ الاسد
حمزه وحياتك عندى لترجع لحضنك فى اقرب وقت كمان ..
حمزه كمل لبسه وباس نورهان من جبينها وفتح الباب ..
نورهان بتساؤل رايح فين .
حمزه هروح لسامح يمكن يكون وصل لحاجه وخرج حمزه وقفل باب الاوضه وراه
نزل حمزه كانوا بيجهزوا الفطار حمزه قعد على السفره وطلب قهوه
حمزه لشروق شروق ممكن تخلي صالحه تعملي فنجان قهوه مظبوط لو