رواية بنت الوزير البارت الحادي عشر والثاني عشر والثالث عشر بقلم أميره حسن حصريه وجديده
تفكر فاسمعت صاحبتها بتقول انتى لسه قاعدة ....قومى يابنتى روحيله ومتزودهاش عليه.
سألته اسراء بتردد انتى شايفه كده
ردت مروة بتأكيد اه طبعا....يلا انجزى.
وفعلا اتحمست اسراء وقامت بسرعه وركبت تاكسى واتجهت لبيت حازم وهى بتحاول تتصل بيه ولكن بيكنسل عليها او ميردش فافضلت تنفخ وتبص للطريق بقلق.
وبعد فترة وصلت على البيت واتجهت للشقه بسرعه وخبطت على الباب بهدوء....وخلال لحظات لقت حازم فتحلها وبيبصلها برفعه حاجب فابصتله بحرج وقالت انا مقدرش اسيبك فى الموقف دة لوحدك وجيت جرى حتى من غير مااقول لحد.
بلعت ريقها بقلق ودخلت ببطئ رغم شغور الخۏف اللى جواها وفجأه لقيته بيقفل الباب فابصتله بخضه وقبل ماتتكلم فاجئها لما قال مش هتصدقى لو قولتلك ان اخويا طلع بيعمل فيا مقلب.
اتفاجئت وقالت معقول....هى دى فيها هزار....!!
رد وهو بيقرب منها خطوة مانتى عرفاه طايش....حتى انى اتعاركت معاه وساب البيت ومشى....
رد وهو باصص لعيونها عند خالتى.
وقتها اټصدمت لما استوعبت الموقف وسألته بلجلجه ااا...يعنى...م...مفيش حد فى البيت...!!
قرب منها خطوة وقال وهو بيبصلها بقوة لأ فيه....انا وانتى.
اتوترت واتحركت خطوة وهى بتقول بخجل ااا....طيب انا لازم امشى.
بصت فى الارض بتبعد عيونها عن عيونه وهى بتقول بتوتر ياحازم...مينفعش.
قرب اكتر وحاوطها بأيده وقربها منه اكتر كأنه حاضنها ومقرب شفايفه منها وقال بهمس انا مش مصدق انك فى بيتى وبين ايدى .... حلمت كتير باليوم دة......انا بحبك اوى ياسراء..
وفجأه قاطعها لما طبع بوسه على شفايفها وفى البدايه اتفاجئت وخاڤت ولكن بدأت تستجيب معاه لحد ماتحرك بيها على الاوضه وبدأ يتعمق معاها اكتر ويفك طرحتها وبعدين هدومها بتدريج وهى مستسلمه تماما ولكن فجاه خطړ فى بالها جمله والدها لما قالهاانا واثق فيكى لدرجه انى مش قلقان عليكى وعارف انى سايب ورايا بت ب راجل..........انتى الحته الحلوة اللى سبتهالى امك قبل ماتتوفى........ومتأكد انك محافظه على نفسك.
بصتله بدموع وقبل ماتتكلم شافت صورتها فى المرايه واټصدمت من شكلها وفضلت تحط اديها على جسمها برعشه وتحرك اديها على شعرها وبتعيط بقوة وتقول بشهقه د...دى مش انا.....مستحيل دى تبقا انا....
قامت وهى بتمسح دموعها برعشه وبتقول ااا..انا عايزة امشى.
قرب منها ووقف قدامها ومسك اديها وهو بيقولها طب تعالى اغسلى وشك ط....
قاطعته لما زقت ايده پخوف وبتقول بعياط ابعد عنى...
فضل يبصلها بأستغراب ولقاها اتحركت ودخلت الحمام وقفلت الباب بالمفتاح وهو مازال واقف مزهول من رد فعلها المفاجئ ... فاتحرك وقعد على السرير وجت عينه على المرايه وبيفتكر اسراء وهى بتقول بعياط د...دى مش انا.... مستحيل دى تبقا انا...
وقتها حط ايده على راسه وفضل يحركها على وشه وهو حاسس بالضيق لحد ماخرجت من الحمام بعد ماعدلت هدومها ولبست طرحتها ومسحت دموعها وقالت وهى باصه فى الارض اا..انا عايزة امشى.
وقف قدامها وهو مازال حاسس بالضيق وميعرفش ايه السبب وقال تمام....تعالى اوصلك.
مبصتلهوش واتحركت من قدامه بسرعه وفتحت باب الشقه وخرجت واول ماشافت الشارع اخدت نفس عميق ومازال كلام والدها فى عقلها وفضلت تمسح فى دموعها لحد ماقرب منها حازم وبصلها لثوانى وبعدين ركب عربيته فالقاها ركبت جمبه فى صمت وفضلت تبص على الطريق بجمود اما هو فاكان جواه شعور قوى بتأنيب الضمير.
......................................................................
كانت مليكه ويوسف شغالين فى المشروع وكل واحد فيهم مش طايق التانى ونظراتهم لبعض كلها ڠضب ....وفى اخر اليوم لقت يوسف بيقرب منها وبيمد ايده ببعض الورق فابصتله باستغراب ولقته بيقولها بجمود خدى دة ورق الجهه اليمين....انتى
