رواية ليلة الډخلة الفصل الاول حتى الفصل الأخير بقلم حنان حسن حصريه وجديده

عادى يعنى ايه اخباره معاكى ..
_ هو انا مقلتلكيش ان محصلش اى حاجة 
_ ولا اى حاجة ..
_ ولا اى حاجة ولا اى حاجة 
_ لا ولا اى حاجة .
_ يعنى قصدك انكم انتى وهو ثم سكتت لتوحى بالباقى .
فاومأت برأسها ايجابا .
فقالت سلمى فى أسف ليه يابنتى تعملى كدا 
مريم يعنى انتى مش عارفة ليه 
_ مممممم بس وهو وافق 
اومأت ايضا .
فعادت سلمى تسألها وانتى مش راضية ليه 
مش هو اللى فى خيالى عادى جدا انسان عادى مفيهوش حاجة من اللى فى احلامى ..!
قالت سلمى بعصبية محببة يعنى اكرر الكلام كام مرة اللى فى خيالك دا عمره ماهييجى ابدا لأنه خيال
لازم يكون فى واقع نقبله .!
_ مقدرتش بجد مقدرتش .
ثم بدأت دموعها فى الإطلال فاحتضنتها مرة أخرى كعادتها ..
ثم قالت هو مش هييجى ولا ايه 
هزت كتفيها جهلا فقالت سلمى طب ناديله 
قالت ايه 
_ايه مالك فى ايه 
ناديله انا عايزة اشوفه انا مشفتوش لحد دلوقتى ..!!
ترددت قليلا فشجعتها سلمى بنظراتها فنادت احمد احمد 
كانت تعرف انه يبتسم الآن وسمعته يقول من الداخل ايوة .
_ مش هتيجى تسلم على سلمى 
_ جاى حالا .
ثم نظرت سلمى فى ترقب وانتظرته يأتى .
وعندما برز من الداخل اندهشت سلمى اندهشت حقا
رواية ليلة الډخلة
الفصل السابع
بقلم حنان حسن
دخل أحمد مرتديا بيجامته ناثرا فوقها قدر لا بأس به من العطر ..
مصففا شعره بأسلوب عصرى ..
صافحها بأدب وجلس على الأريكة المقابلة لهما .. هنأته وشكرها .
فقال _ مريم كانت دايما بتتكلم عنك .
ثم أضاف بلهجة ذات مغزى فى كلامها القليلة جدا يعنى .
ابتسمت سلمى لتلك الأضافة ثم نظرت إلى مريم التى ابتسمت بدورها وأحنت رأسها .
ثم قالت سلمى وكانت كمان بتتكلم عنك برضو .!
نظرت لها مريم باستغراب ممزوج بالڠضب .
فقال أحمد مفيش داعى انك تقولى كدا انا فاهم .
فتنحنحت سلمى وأطرقت .
ثم تبادلا هى ومريم نظرات مبهمة .
فتنحنح أحمد ثم قال طب استأذنكم انا .
قالت سلمى بإحراج ليه يابشمهندس بس ماتخليك 
فابتسم قائلا لا مانا عندى شوية حاجات هاعملها جوة خدوا راحتكم انتو .
_ ابتسمت سلمى وحيته بإيماءة ثم تابعت دخوله ونظرت إلى مريم وضړبتها فى كتفها برفق 
_ ايه ده 
_ ايه 
_ انا كنت فاكرة انك مش موافقة بسبب حاجة تانية خالص بصراحة .
_ حاجة تانية ازاى يعنى 
_ يعنى كنت فاكرة هاشوف قدامى واحد اسمه زعبلاوى تخين واصلع وبشنب كدا وقافل الياقة ع الآخر والكلام دا .
_ بس طلع حاجة تانية من اللى فى خيالى خالص .
_مش عارفة مش قادرة .
_ لأ حددى موقفك مش عارفة ولا مش قادرة 
_ مش قادرة احدد .
_بس دا شكله محترم وطيب وذكى و راجل بجد انتى عارفة لولا إن بحب فى معتز ماكنتش سبتهولك اساسا .
_هههههه وانتى اخبارك ايه مع معتز 
قالت ضاحكة أدينا بنجاهد انا حاسة على مانتجوز هنكون على المعاش خلاص .
_ ربنا يوفقكم يارب .
_ بس والله مالكيش حق تعملى اللى تعمليه ده ..
_ خلاص عشان انا محتارة مش قادرة افكر .
_ مشكلتك انك مش قادرة تخرجى برة احلامك وخيالك دا ساعة واحدة بس كويس إننا نكون حالمين
بس مش طول الوقت يعنى . انزلينا على ارض الواقع شوية كدة والنبى.
ابتسمت بأسى . وصمتت
_يلا اسيبك انا ..!
_ ليه ياسلمى هو انتى لسه قعدتى 
_ هابقى اجيلك تانى بس عشان معتز جاى يتعشى عندنا عشان الحق بس .
_ كفاياه عشا دا من ساعة ماخطبك وهو مبيعملش حاجة غير انه بيتعشى .
_ معلش بقى ماهو بيشتغل وبيحضر ماجيستير خليه يرم عضمه كتر خيره تعبان .
ابتسمت قائلة _ طيب سلام .
ودعت صديقتها بقبلات حانية ثم تابعتها وهى تنزل على السلم ..
ثم دخلت وأغلقت الباب وفردت ذراعيها مسرورة بسبب رؤية صديقتها .
ثم دخلت للحجرة فوجدته متمدد على السرير ويعبث فى حاسوبه ..
فقال دون ان يرفع عينيه هى صاحبتك مشيت ولا ايه 
اومأت برأسها مممممم .
فأغلق الحاسوب وقام من فوق السرير وتوجه نحو المرآة ونظر لنفسه قائلا بس حلوة سلمى دى .
فانزعجت قائلة نعم !
فابتسم فى هدوء مستفز