رواية خادمتي ولكن الفصل الخامس والسادس والسابع والثامن والتاسع والعاشر بقلم لولو طارق حصريه وجديده

النور ... فى اخبار عن روان ... اصلى بتصل عليها مبتردش علياااا 
شريف اهدى طيب ... انا قولت أتصل أطمنك عليها ...
هدى انتو روحتو لها 
شريف بصى كل الا اقدر أقولهولك انها كويسه ومتقلقوش عليها .... واثقه فى كلامى ... والا شاكه فيه 
هدى بكسوف ... واثقه فى حضرتك وكلامك جدا ... 
شريف ببسمه شكرا على ثقتك .... احممم هو ممكن يعنى لو مش ها اديقك ... أطلب منك طلب ... 
هدى اتفضل 
شريف اوعدينى انك مش ها تفهمى غلط ... .
هدى اوعدك .... 
شريف كنت عايز اتعرف عليكى عن قرب ...يعنى اقابلك وكدا ... 
هدى ....... 
شريف انتى قولتى مش ها تفهمينى غلط .... وكمان انا ها اقابلك فى اماكن عامه .... 
هدى احممم .. انا اصلى .. يعنى ... ما عملتش حاجه زى دى قبل كدا ... حتى مفيش ليا أصدقاء او زمايل ولاد ... فا ها يبقى صعب عليا .... انا أسفه .. انى برفض ... مش ها اقدر ولا ها يجيلى الجراءه لكدا .... 
شريف لا ولا يهمك ... انا استعجلت بردووو .... طيب تسمحيلى يعنى اكلمك على التليفون مكلمات خاصه ... 
هدى صوتها راح ووشها احمر .. ونور جابت كتاب وبتهوى عليها وبتضحك فى صمت .... خاصه ازاى يعنى ... 
شريف ماسك نفسه من الضحك بالعافيه ومتخيل منظرها .... وفهمت ايه .... قصدى يعنى ... كلام عنى وعنك نتعرف على بعض .... فهمتينى 
هدى اه فهمت 
شريف طب ايه 
هدى طيب ها أسال ماما .. واقولك 
شريف پصدمه ايه ... تسألى ماما 
هدى ايوا انا مش ها اكلم ولد من وراها ... 
شريف مبرق وفاتح بقه ولد ... من وراها ... وبيهز راسه ... هو انتى اد روان والا لسا فى المدرسه ... 
هدى ايوا انا فى الكليه زيها ... والله 
شريف سمح لنفسه يضحك طيب احلفى تانى انا مش مصدق .... 
هدى والله فى الكليه واد روان كمان ... شوفت بقى 
شريف لا لسا ما شوفتش .... ... طيب ها تقولى لماما أمتى ... 
هدى ادام أطمنت على روان ... ها اسافر بعد بكرا ان شاء الله وها احكى لماما كل حاجه ... واقولك ... 
شريف هو لازم مامتك تعرف كل حاجه 
هدى طبعااا دا حقها عليا ... طول ما انا بعيد عنها ... لازم تعرف تصرفاتى وتطمن عليااا 
شريف طيب انا منتظر ردك ... 
هدى حاضررر ... وقفلت ... 
نور سى روميو اخيرا قفل 
هدى خلتيه روميووو .... شكلوو طيب قووى 
نور احسن انك قولتيلو ها تقولى لمامتك 
هدى طبعا يا بنتى ... ما ينفعش ابدا اعمل حاجه زى دى من وراها .... 
نور فطوم عرفت تربى .... هو مقالش غير الكلمتين دول عن روان ... ليه 
هدى يابنتى فى فرق كبير فى طريقة كلامه وصوته من امبارح لنهارده ... يعنى مبيكدبش علينا أطمنى 
نور ممكن بردو .... 
روكا فطوم ممكن أسالك سؤال ... واحنا بنفطر كدا ... 
فاطمه قولى ... 
روكا هو انتى ليه عمرك ما اتكلمتى عن أهل والد هدى ... ولا اهلك وعلى طول لوحدك 
فاطمه سكتت ونزلت راسها لتحت ... واتخنقت وسمحت لنفسها ټعيط .... 
روكا قامت حاضنتها ... انا اسفه .... 
فاطمه لا يا حبيبتى ... مفيش اصل هدى على طول تسألنى ... بردو ... انا سبت بلدى من زمان ... واهلى مايعرفوش .. مكانى .... ومبحبش اتكلم عن الموضع دا خصوصا بعد مۏت والد هدى .... 
روكا أصلك شكلك بنت ناااس قوى ... مش واحده متربيه فى حاره شعبيه ابدا .... 
فاطمه يعنى ... كنا مستورين ... بطلى غلبه بقى ... وامشى ها تتاخرى على كليتك ... قووومى 
روكا باستها وخدت حاجتها وخرجت .... وسابت فاطمه فى چراحها ... الا مش قادره تهرب منها او تنساها ... 
مروان قام .... وبيعدل نفسه ويطقطق ضهره الا وجعه ... من نومة الكنبه .... 
شريف انت كنت نايم هنا .... ال وانا الا قولت زمانك دخلت دنيااا 
مروان هو انا زيك انت والمعفن التانى .... المهم .... ها تروحو الشركه انهارده بدالى .... والساعه 2 تسافرو تجيبو والد روان والمأذون ... وتدخلو من باب العماره الا ورا .... وتأمنو نفسكوو وتتاكدو ان محدش وراكووو 
شريف قرب على مروان وحضنه ... مبررروك يا صاحبى .... وعقبلى يارب عقبالى .... 
مازن اتهنى وانول الا فى باااالى 
مروان الصوت وصدى الصوووت ... امتى اجوزكو واخلص من رزلاتكم .... 
مازن وهو بيتواب قول يارب .... الاقيها واطلع عنيهاااا .... واسړق النوم ويجافيها ..... 
مروان ضربه على راسه ... ها تقولى شعر على الصبح ... 
مازن حط راسه على صدر مروان .... وبيعيط عياط مصطنع ... اهئ اهئ اهئ ... البت الا جوا دى صعبانه عليااا قوى ... ها تتجوز مقلب عمرهااااا جوزهلى واديك 100 بجره ... 
شريف ضحك بصوته كله ... ومروان شااال مازن ونيمه على الكنبه ... وبيضربه بهزار .... وبيقوله انت عايز 100 قلم على وشك ..... وروان واقفه على باب الاوضه بتضحك