رواية تضحيه بلا ثمن الفصل الخامس عشر والسادس عشر بقلم عبير سليم حصريه وجديده
وهى بتاخد رايي فى الوان الشقه وبتفرجنى على اوضة النوم اللى انا ياما حلمت انى اشاركك فيها
حسيت بية يوم فرحكم وانا بسمع كل اللى فى الشركه بيتغامزوا علية ويقولوا انك مشيت معاياشويه ولما زهقت منى رميتنى واتجوزت اختى
حسيت بية وانا ببصلكم وانتوا بعض وبترقصوا مع بعض والناس كلها بتباركلكم والقهرة اللى فيها وانا شايفاك فرحان بيها والدنيا مش سايعاك من الفرحه
حسيت بية لما كنت بروح المطعم اللى كنت بتعزمنى فيه
واللى ياما اتكلمنا واكلنا وضحكنا هزرنا وفتحنا قلوبنا لبعض فيه
وافضل قاعده بالساعات لحد ماالوقت يجرى وانا مش حاسه كل اللى كان فى ايدي ذكريات مجرد ذكريات بتفكرنى بغشك وكدبك واستهزاءك بية وبمشاعرى وانى قد ايه كنت مجرد واحده فى نظرك ولا ليها تمن
واللا تحس ببها
انت عارف ان اللى بيشتغلوا فى المطعم كانوا بيسالونى عليك
كانوا مستغربين انى بروح لوحدى من غيرك وانا كنت بقوللهم انك مسافر وهما يفضلوا يدعولنا انك ترجع بالسلامه وربنا ميحرمناش من بعض
تقدر تقوللى حسيت بية امتى اتكلم قول
انا كان جوايا ڼار مبتنتهيش ڼار مفيش قوة فى الكون ممكن تطفيها
ده انت حتى عمرك مااهتميت تسال عنى ولا تعرف اخباري
ياااااه ياااااه على الكذب والخداع
ثم ټضرب بيدها على المكتب بكل قوة
يشهد المكتب ده ولوبينطق كان نطق وقالك عن الوعود اللى وعدتهالى بعيونك ونظراتك ليه
فاكر ياماجد لما كنت باكلك بايدى فاكر كلامك لية فاكر غيرتك علية
فاكر الهديه اللى جبتها لى فى عيد ميلادى وقلتلى انك اول مرة فى حياتك تجيب لحد هديه وده عشان انا حاجه تانيه غير اى حد فى الدنيا الهديه دى لسه عندى لحد دلوقتى برغم كل شئ مقدرتش افرط فيها
فاكر واللا نسيت
فاكر انك حتى مقلتيش كل سنه وانتى طيبه يافيروز ياهبله ياللى بتصدقى اى حد
طبعا حتقوللى ازاى وانت اصلا مش فى دماغك ان ده يوم عيد ميلادي انا كمان
وانت بتقدملها الهديه افتكرت كلمتك انى الوحيده اللى انت جبتلهاهديه
وقتها انا دخلت وضتى عشان محدش يشوف دموعى وهى نازله منى
وهل كل ده مكنش حب امال كان ايه يتحط تحت اى مسمى عشان تقوللى انا موعدتيكيش بحاجه
عشان تقوللى انا وعدتك بايه يخليكى تفتكرى انى اقصدك انتى
هاااه انطق اتكلم
بص ياماجد انا اذاكنت بتكلم معاك وقادره اتعامل معاك
