رواية هاتولي عريس الفصل الثالث عشر بقلم نورهان محمد حصريه وجديده

وتركض سهى الى والدتها ايوه يا ماما
هند ساعه انادى عليكى
سهى معلش يا هنوده كنت بلبس الطرحه أؤمرى
هند ابقى اشترى ورد كتير عشان الفازات اللى انتى جيباها كتير اوى
سهى حاضر حاجه كمان
هند ما تنسيش طقم الشاى اللى قلتلك عليه
سهى حاضر مش ناسيه وعلى فكره انا كاتبه كل اللى ناقص فى الورقه
هند طيب ... وتلاقى جميله تركض اليهم خلى بالكم من بعض بقى
جميله حسين كلمنى وقالى انه تحت البيت
سهى طب يلا بينا
هند سهى ما تنسيش المطبقيه
سهى يا ماما فاكره وربنا يالهوى عليا انا كان مالى ومال الجواز ده بس
جميله هههههههه مش كنتى مستعجله عليها
سهى دنا لحد دلوقتى اتقطم وسطى من اللف على المحلات هى الحاجات دى ملهاش اهل يسالو عليهم
جميله هههههههههه دمك بجد عسل يا سوسو
سهى طب يلا ياختى عشان نلحق اليوم من اوله
جميله اه انتى كتبتى فى الورقه الطرح اللى انتى عاوزاها
سهى يالهوى عليا هتبقى انتى وامى لا شكلى هرجع كده فى كلامى وبلاها جواز
يسمعها حسين وهو كان واقف امام سيارته بتزعقى لمراتى كده ليه يا بت انتى
سهى مراتك وامك خلاص كرهونى فى الجواز وسنينه يالهوى عليهم
حسين خلاص مدام زهقتى يبقى بلاها منه بقى وكل واحد يروح لحاله هكلم عصام واقوله
تركض اليه وتمسك يداه تكلم مين يا عم الحاج انت انت ما بتصدق ولا ايه انا بهزر يا حبى
حسين ههههههه ايوه كده اتعدلى ويلا اركبى
سهى اوكيييييه ...ركبت بالخلف بينما جميله ركبت بجوار حسين الى اول ما ركب همسلها وحشتينى
جميله تخجل من كلامه وتكتفى بابتسامه بسيطه بينما هو انطلق بسيارته الى المول عشان اخته وجميله يجلبو باقى الحاجات اللى ناقصه لسهى وبعدعده ساعات كانوا انهوا مشاوريهم وراحو على البيت
حسين توبه ااخرج معاكى تانى
سهى ما خلاص بقى هى حدوته وكمان انت اللى قلت اجاى معاكم
حسين يعنى كنتى عاوزانى اسيبكم تروحو لوحدكم
سهى لا طبعا كنت هكلم عصام يجى معانا
حسين وعصام يروح معاكم بصفته ايه بقى
سهى بصفته خطيبى وكاتب كتابه ولا انت ناسى
حسين لا مش ناسى بس الاصوال بتقول انه ما ينفعش يخرج معاكى من دلوقتى بعد الجواز بقى وعليكى خير .... وبعد كده ابقى قابلينى اذا راح معاكى اصلا
سهى سامعه يا ماما ابنك بيقول ايه
هند بيهزر معاكى يا سهى المهم قوليلى اوعى تكون نسيتى حاجه
حسين يالهوى كل الحاجات دى وتنسى لالا انا داخل اوضتى اه يانى يا رجلى
سهى متشكرين على تعبك يا بابا جدو ال اه يا رجلى ال
تضحك جميله على كلامهم سويا
سهى ها هنفرش امتى بقى
هند بكره هنبدا نودى فى الحاجه وبعد بكره ابقى افرشى بقى براحتك
سهى اكلم علا وايه يعنى يجو يساعدونى
هند كلميهم بس لما نودى الحاجات الاول
جميله احم هو انا ممكن اجاى معاكم افرش
سهى ومين قالك اصلا انى مش هخدك انتى رجلك على رجلى يا امى لحد ما اقفل شقتى
جميله طب كويس ربنا يتمم ليكى على خير ... ويسمعو صوت حسين ينادى على جميله فتستأذن منهم وتركض اليه تجده فارد حسمه على السرير
جميله كنت عاوزانى
حسين اه تعالى اقعدى جنبى
جميله تقعد بجانه على السرير خير
حسين ينهض ويخرج من جيبه علبه قطيفه اتفضلى
جميله دون ان تاخدها ايه دى
حسين خديها وشوفيها بنفسك
جميله تاخدها منه وتفتحها تجد بها دبله وخاتم قيم جدا دا ايه
حسين شبكتك يا جميله عارف انها اتاخرت اوى بس معلش الجايات احلى ان شاء الله
جميله تنظر اليهما وتتراكم فى عينها الدموع ليجدها على حالها فيضمها اليه ويقبلها على راسها مش اتفقنا ما