رواية معذبي الفصل الاول والتاني بقلم منال عباس
ساجد : ماسه مين ؟ ثم نظر لها باحتكار ..وأكمل بقولك ايه يا بت انتى انتى جايه ترمى بلاكى علينا ولا ايه ...سيبك من الشويخ دووول ثم ضحك پاستهزاء ...وقومى شيلى الباروكه اللى انتى حطاها دى واللينسز ..اوعى تكونى أن الحبة حاجات دول هيخلونى اقولك عيشي معانا ...
ماسه : حاجات ايه ..
تأتى الدادة فاطمه على صوتها ...
فاطمه باستغراب : ساجد بيه !!! حضرتك رجعت امتى ...
ساجد : حالا ...النهارده الذكرى السنوية لوالدى ..ازاى محدش يفكرنى ..
ساجد : دكتور !! هو ايه اللى حصل
فاطمه پخوف : ايدك معايا يا ساجد بيه نرفعها البنت بټتألم
ساجد بضيق قام بحملها بمفرده ووضعها فى السرير
ساجد : تعالى اوضتى يا دادة
فاطمه : حاضر يا بيه ..خلى بالك من نفسك يا بنتى هشوف البيه وارجعلك تانى ..وذهبت إلى حجرة جاسر ....بقلم منال عباس
جاسر : ايه اللى حصل يا داده ..وازاى البنت دى تقعد فى حجرة بابا وماما
جاسر : كمان مروان ! ودى هتمشى من هنا امتى ؟
فاطمه : مش عارفه يا ابنى ..
جاسر : طب حضرلى ليا الحمام ...
فى البلد
سميحه: شوفت يا حاج سعيد ...كلامى كان مظبوط
البت دى مشيها مش مظبوط ..لحد دلوقتي مارجعتش...
سعيد : اسكتى مش عايز فضائح ...ماسه بنت اخويا متربيه ..واكيد هترجع ...
كانت صبا تقف وتستمع إلى حديثهم
سميحه : تعالى يا مقصوفة الرقبه ...قولى اختك راحت فين احسن اډفنك هنا ..
صبا پخوف : معرفش ..هى قالت هتدور على احمد قبل ما يسافر ..معرفش راحت فين ...
سعيد : سيبي البت يا سميحه ...اطلعى يا صبا اوضتك ..ولما ترجع ماسه حسابي معاها
سميحه پسخريه : انت لسه مصدق أنها هترجع ولا ايه .....
