رواية زواج بحكم الوصيه الفصل الثاني عشر 12 بقلم يارا عبد العزيز حصريه وجديده

رواية زواج بحكم الوصيه الفصل الثاني عشر 12 بقلم يارا عبد العزيز حصريه وجديده 

فهد كان لسه هيتكلم بس الباب خبط

فهد : ادخل

قمر دخلت ولاقت سارة واقفة جنب فهد

سارة: انتى ازاى دخلتى كدا مش المفروض السكرتيرة تيجى تستأذن اذا كنتى تدخلى ولا لأ

قمر وهى بتعقد وببرود على عكس الڼار اللى جواها: يواه بقى انا بجد مبحبش اعيد كلامى مرتين بس يلا التكرار بيعلم الاغبية بصى بقى يحلوة اول حاجه انا ملاقتش السكرتيرة برا تانى حاجة والله الشركة دى انا ليا نصها يعنى ادخل اى مكان من غير ما استأذن عادى

سارة بدلع وهى بتقرب من فهد: عارفة لو كانت السكرتيرة موجودة برا كانت استحالة تدخلك لانها عارفه انى لما بكون مع فهد لازم نبقى لوحدنا

فهد بعصبية: سااااارة

سارة : ايه هى مش دى الحقيقة انا همشى وهبقى اجيلك تانى

فهد : والله

قمر بمقاطعة وهى بتروح عنده وبعصبية: والله المرة الجاية انا  بنت عمتك دى بأيدى

فهد شدها ه: طب اهدى هى والله اللى قربت كدا

قمر : وانت بقى عيل صغير كل اما واحدة هتقرب منك هتسبها وكملت بدموع وبعدين بتعقدوا لوحدكوا فى الاوضة بتعملوا ايه يعنى لاحظ انها مش مراتك وان اللى انتوا بتعملوه دا حرام

فهد وهو بيمسح دموعها وبحنية : والله ما بنعمل حاجه انتى وبس اللى مراتى يعنى انتى اللى تكونى موجودة معايا وبس متعيطيش بقى

قمر : طب سبنى كدا وخلينى اقوم

فهد وهو بيمسك ايدها: خليكى كدا

قمر : على فكرة انا المفروض مخصماك مسامحتكش أنا

فهد ضحك وقتها ضحكة رجولية بصوت عالى وبينت وسامته اللى قمر تاهت فيها

فهد بتوهان : عيون فهد

قمر بعدت بس فهد كان لسه ماسك فيها

قمر : والله لو قربت منى هعيط مش كل شوية تستغل انى بح

قمر حطيت ايدها الاتنين على بوؤها پصدمة من اللى كانت هتقوله

فهد وهو بيشيل ايدها وبحب : انك ايه يا قمر قولى انا سامعاك

قمر بدموع: كفاية عليا كدا بقى

فهد وهو بيمسح دموعها: والله ما بقدر اشوفهم تيجى ننسى اللى حصل ونبدأ من جديد

قمر : مش هعرف انسى مش هعرف و سابنى اقوم بقى

فهد : انتى عارفه انك شبه المغناطيس اللى بيسحبنى ومش بعرف ابعد عنه

قمر بتوهان وابتسامه: بجد

فهد ببأتسامة: بجد هاا كنتى جاية ليه

قمر بعصبية: قول بقى انك مش عايزنى اجاى عشان تعقد مع حبيبتك لوحدكوا

فهد : يبنتى انتى ليه ديما بتفهمى غلط اوى كدا وبعدين هى اصلا مش حبيبتى

قمر : ازاى يعنى

فهد: أهو كدا فاكرة اما قولتى سارة مجرد تعود كان معاكى حق

قمر بفرحة: ميهمنيش اصلا حبيبتك ولا مش حبيبتك

فهد : هههههه ما هو واضح أهو

قمر: على العموم انا جيت عشان نسيت شنطتى فى عربيتك وهى فيها فونى وانا مبقدرش اقعد من غير فونى خمس دقايق على بعض

فهد : فونك برضوا اللى مبتقدريش تعقدى من غيره

قمر : ايوا هو انت رجلك موجعتكش سابنى بقى

فهد : يستى انا مرتاح كدا هى رجلى كانت اشتكتلك

قمر وهى بتمد أيدها : طب يلا

فهد بفرحة: يلا ايه نخرج مع بعض اشطا موافق

قمر : ايه يا عم فيه ايه هات مفتاح عربيتك عشان اخاد الشنطة وامشى

فهد : طب ما تعقدى معايا لحد اما اروح شايفة التلاجة اللى هناك دى

قمر وهى بتبص عليها : ااه

فهد : مليانة شكولاتات كتير اوى اقعدى معايا وهديهملك كلهم وهجبلك عصير الفراوله اللى بتحبيه وهطلب اكل ونتغدى

قمر بفرحة وطفولة : ايه دا بجد انا هروح اخدهم كلهم وامشى

فهد : اسمعى منى عشان ميسيحوش فى الطريق وتكليهم وهم ساقعين

قمر : ماشى هعقد اكلهم بس مش هتكلم معاك عشان انا لسه مخصماك

فهد بفرحة شديدة انها هتعقد معاه : اشطا

قمر : سابنى بقى

فهد سابها وقمر راحت عند التلاجة

قمر بطفولة: واو كتير اوى انا هاكلهم كلهم ماشى

فهد : ااه طبعا كلهم بتوعك

قمر قعدت على الكنبة وهى بتاكل : فين العصير

فهد : هطلبهولك فوراً

فهد وهو بيبصلها بحب وبيضحك على شكلها راح عندها

فهد برغبة وهو بيبلع ريقه : فيه شكولاتة جنب  

قمر : فين

 وقمر غمضت عينها وتاهت معاه

فهد بعد عنها اما حس بحاجتها للتنفس

قمر بعصبية: انا هقوم امشى

فهد وهو بيشدها وبيقعدها فى حضنه : تعالى بس كنت بشليهالك

قمر : لا انا عايزة اروح مش هينفع ابقى معاك

فهد بترجى: خلاص مش هعمل حاجه تانى خليكى قاعدة بقى

فهد وهو بيقوم : بصى هروح اقعد على المكتب اهو خليكى قاعدة بقى

قمر بعصبية: ماشى بس والله لو قربت منى تانى انا هقوم امشى

فهد : تمام

الباب خبط

: العصير يا فندم

فهد : تمام وديه عند الهانم

قمر : شكرا يا عمو تسلم

: العفو يبنتى

فهد بغيرة : خلاص امشى انت

فهد بغيرة : خدى العصير وانتى ساكتة متتكلميش مع حد

قمر : وانت مالك

فهد بعصبية شديدة: قمرررررررررر متعنديش واللى قوله يتنفذ

قمر پخوف : حاضر

فى المساء

فهد : انا عندى اجتماع دلوقتي هيعقد ساعتين هخلصه ونروح

قمر : ساعتين انا كدا هزهق من القاعدة لوحدى انا هروح

فهد وهو بيروح عندها وبيحصرها بايده : تروحى ايه انتى عارفه الساعة كام الساعة بقت ١١ اكيد مش هتلاقى تاكسى دلوقتي

قمر : خلاص ابعت السواق يوصلنى

فهد بعصبية: يبنتى متعصبنيش عليكى واسمعى الكلام نفسى فى مرة اقول كلمة وتسمعيها من غير ما تجادلى

قمر : تمام

فهد بتحذير : لو جيت ملاقتيكيش متبقيش تزعلى من تصرفى

قمر پخوف : تمام

فهد خرج

بعد مرور ساعة

قمر وهى بتقرأ كتاب من مكتبة فهد : يواه بقى انا زهقت انا هقوم الف شوية فى الشركة وارجع هنا تانى لسه فاضل ساعة عبال ما الاجتماع يخلص هقوم الف شوية عبال ما يخلص

قمر طلعت بالاسانسير لكل الادوار و وصلت للدور الاخير

قمر : دا ايه الدور اللى مفيهوش حد خالص دا

لاقت أوضة منورة فدخلت فيها سارة كانت معدية ولاقيتها جوا الأوضة قفلت الباب وطفت النور من برا

قمر پخوف شديد: هو النور قطع ولا ايه

قمر وهى بتخبط على الباب وبعياط وخوف شديد: افتحولى

سارة من برا بصوت منخفض: انا هوريكى تخلى فهد يتعصب عليا ازاى يست قمر ومشيت

قمر بعياط وخوف وبصوت عالي وهى بتخبط على الباب: افتحولى حد يفتحلى مش قادره اخاد نفسى

يتبع…