رواية ذات 17 عاماً ولكن الفصل الحادي والعشرون حتى الفصل الخامس والعشرين بقلم آيه طه حصريه وجديده

لا انا عايزة جدو.
مسح جاسر وشه بايده استغفر الله العظيم.
ومسكها وقاعدتها على رجله.
شهقت رهف بخجل وكانت عايزة تقوم ولكنه ماسكه ومش هيخليها تقوم.
رهف ايه دا نزلنى.
جاسر هو انتى سبتيلى حل تانى انتى عماله تقولى زى العيال الصغيره عايزة جدو عايزة جدو ولا كأنك تايه.
رهف يبقى انا عيله صغيره وتايه كمان.
جاسر ايوة فى تفسير تانى لتصرفاتك دى.
رهف انا غلطانه انى ماخدتش رقم جدو من زمان مكنتش اتحايلت عليك كدا.
جاسر وانا بعمل ايه ماانا بتحايل عليكى علشان اعرف مالك وانتى مش بتقولى.
وقرب جاسر انفه من انفها ويداعبها.
رهف بخجل بقول ايه نزلنى علشان انت بتبقى قليل الادب ومش متوقع.
جاسر لا والله يبقى انا قليل الادب اوريك قله الادب اللى بحق.
وهو ينظر الى فمها.
فتسارع رهف وتضع يدها على فمها لا مش عايزة اعرف وسبنى بقى خلاص مش عايزة اكلم حد.
جاسر يضحك على رد فعلها وتصرفها خلاص شيلى ايدك مش هعمل حاجه وهسيبك بس تقولى لى فى ايه.
رهف هزت راسها بالموافقه وعد يعنى.
جاسر كلمتى ليكى وعد اتعلمى كدا.
رهف بصراحه انت خدتنى من البيت ونسيت اخد مصروفى من بابا فكنت عايزة اكلم جدو علشان يبعتلى المصروف علشان المدرسه وعايزة اجيب حاجات تخصنى وكدا.
جاسر انتى بتشتغلينى يابت هو دا اللى عايزة جدو علشانه.
رهف والله بقول الحقيقه.
جاسر طالما الموضوع بسيط كدا مكنتيش عايزه تقولى ليه نشفتى ريقى افتكرت حاجه كبيره.
رهف انا بس علشان اروح المدرسه ولسه عارفه دلوقتى انى مطلوب منى اجيب حاجات للمدرسه وكدا.
جاسر هو انا مش قولتلك اى حاجه تعوزيها تقولى لى.
رهف اه فى البيت ماشي لكن حاجاتى انا هقولك ليه هقول لبابا وبس.
جاسر يانهار منيل انا بيتقل بيا ولا ايه تقولى لى ليه علشان انتى مراتى مسئوليتى انا خلاص مش مسؤليه عمى ولا جدى انتى كلك كدا تخصينى انا.
قامت وقفت رهف وربعت يديها ايوة بس احنا عارفين اننا متجوزين كداوكدا يبقى اي لزمته بقى مسؤليات والكلام دا.
قام وقف جاسر امامها كدا وكدا ولا بجد انتى دلوقتى مراتى وعلى اسمى ومسؤوليتى واللى انتى عايزاه تيجى تقوليه وانا هعملهولك على طول مفهوم مش عايز اسمع الكلام دا تانى.
رهف لا مش مفهوم احنا متجوزين كدا وكدا انت ليه بقى بتتصرف بجديه حولين الموضوع دا انت كدا بتوترنى ومش بتخلينى مرتاحه فى البيت معاك كدا وخاېفه وانت قولتلى مفيش حاجه هتتغير بينا صح ولا لا.
جاسر طب اهدى كدا واقعدى نتكلم زى الناس دلوقتى دى حقيقه منقدرش نغيرها انتى ادام الناس كلها والحكومه والقانون انتى مراتى خلاص سيبك بقى من كل دا انا بينى وبين نفسي عارف انك على اسمى وانا مسمحش حد يصرف عليكى وانا موجود وربنا مدينى الصحه انا كدا هصغر من نظر نفسي اوى يرضيكى كدا وبعدين لو دا مخليكى مشمرتاحه بصى ليها من ناحيه تانيه انى هديكى فلوس من فلوسك اصلا نصيبك فى الشركه انتى ناسيه ان انا اللى متحكم فى الشغل كله كدا هتكونى مرتاحه ومبسوطه وبعدين اصلا سيبك من كل دا احنا صحاب وقبل انا ابن عمك يبقى تطلبي منى اى حاجه من غير بقى يبقى فيه احراج ولا اى حاجه من دى صح ولا ايه.
رهف مش عارفه انت حيرتنى اوى انا مقدرش اخليك تقل من نظر نفسك علشان انت كبير فى نظرى يبقى ازاى اسمح انك تقل فى نظرك انت بس فى نفس الوقت مقدرش اخد منك فلوس علشان انا متعودش على كدا ولو اخدت هيبقى تحت بند جواز وكدا التعامل بينا هيتوتر وانا مش عايزة كدا علشان مليش غيرك يبقى اخدها تحت بند ارباحى من الشركه وتبلغ جدو بكدا يبقى كدا انت وانا مرتاحين صح.
جاسر انا مرتاح على الاخر بعد اللى سمعته منك دلوقتى.
رهف شعرت بخجل لما استوعبت هى قالت ايه قامت وقفت وبصت على الباب وضهرها لجاسر يبقى اتفقنا انا هروح احضر العشا علشان الحق انام علشان المدرسه.
وخرجت مسرعه ولكن جاسر مسك بيدها من الخلف وقرب على وجهها.
رهف بخجل وتوتر شديد احم انت قولتلى انك مشهتعمل قله ادب تانى لو قولتلك عايزة جدو ليه ابعد بقى وسبنى.
جاسر انا عا فى اذنيها