رواية ذات 17 عاماً ولكن الفصل الحادي والعشرون حتى الفصل الخامس والعشرين بقلم آيه طه حصريه وجديده

دى مش قله ادب وانا كمان مليش غيرك على فكره.
زقته رهف وخرجت مسرعه على المطبخ وجاسر ينظر لطيفها ويضحك من خجلها ويكلم نفسه شكلها هتحلو ولا ايه عايزة مساعده فى حاجه.
رهف من المطبخ لا بس خليك فى اوضتك لحد مااخلص.
جاسر هههههه قال يعنى انا هعمل كدا وافوت على نفسي اشوف خدود الطماطم دى .
يحدث نفسه.
وذهب للمطبخ رأته رهف وهى ترجع للخلف هو هو مش انا قولتلك شكرا مش عايزة مساعده اتفضل على اوضتك وانا هخلص الاكل وناكل ماشى.
وجاسر وهو يقرب عليها حتى اټصدمت رهف بالحائط ونظرت له وهو يضع يده على الحائط الذى خلف رهف ونظر لها تعرفي شكلك حلو اوى وانتى خدودك طماطم كدا.
نظرت رهف للارض بخجل وزقته وخرجت من تحت دراعه وشيت وهى بتقول انت رخم.
جاسر لسانا رجع يطول تانى ولا انا متهيالى.
رهف بتصنع اه راسي تعبانه مش قادرة.
جاسر لا والله اذا كان كدا تعالى اشيلك وادخلك اوضتك.
رهف لا خلاص انا بقيت كويسه تقريبا من الجوع انا جعانه اطلع بقى وسبنى بقى اعمل العشا.
جاسر ههههه ايوة كدا طب يلا انا هنزل اجيب حاجه من برا واجى على طول.
وذهب لباب الشقه وقف على صوت رهف هتتاخر.
جاسر لا عايزة حاجه اجبهالك معايا.
رهف لا شكرا بس متتاخرش علشان بخاف اقعد لوحدى.
جاسر مااحنا لما بنقول كدا بيتقال علينا قليل الادب.
رهف زقته طب يلا بقى مع السلامه.
وخرج جاسر وذهبت رهف للمطبخ تعمل العشا خلصت وحضرته على السفره وذهبت لغرفتها لتحضر هاتفها لترن على جاسر ولكنها سمعت صوت الباب الشقه.
رهف انا كنت لسه هرن عليك يلا علشان الاكل ميبردش.
جلسو واكلو سوا. 
بعد الانتهاء من الطعام.
جاسر خدى دى فلوس اللى انتى كنتى محتاجاها وبكرا ان شاء الله اكون طلعتلك الكارت البنكى بتاعك.
رهف شكرا بس انت قولت لجدو صح.
جاسر استغفر الله هقوله والله هقوله بس بكرا الصبح اكيد مش دلوقتى.
رهف تمام ماشي.
جاسر انا داخل انام عايزة حاجه.
رهف لا شكرا انا هلم الحاجه دى وانام انا كمان.
جاسر متعمليش حاجه البواب هيبعت الست الصبح هتعمل الحاجات دى خشى نامى انتى علشان تعرفي تصحى للمدرسه بكرا.
رهف حاضر.
جاسر قرب تصبحى على خير يابنوتى الصغنونه.
ابتسمت رهف بخجل ووشها ازداد احمرار.
ينظر لها جاسر انتى متاكده انك عايزة تنامى لوحدك مش هتخافى يعنى.
رهف امممم يلا يا استاذ على اوضتك وزقته على اوضته يلا تصبح على خيرياعثل وجريت على اوضتها.
البارت
يلا تصبح على خير ياعثل وجريت على اوضتها.
جاسر لنفسه دا انتى اللى عسل والله ياترى هتعملي فيا ايه تانى وهتتقبلينى يارهف ابقى جوزك ولا هتصدمينى ونام على ضهره على السرير ويفكر بسعاده مرة وبحزن وخوف مرة.
رهف فى غرفتها نائمه على السرير وتفكر فى ماحدث معاها اليوم معقول يكون واخد الموضوع جد واننا متجوزين وكدا لالا هو مكنش يعرف بالموضوع اصلا زى واحنا الاتنين اتحطينا ادام امر واقع بس هو ليه اتصرف كدا مع مرات عمى واخدنى ومشينا ومش هنرجع غير لما تتقبل انى مراته لا بس هو عمل كدا علشان كان مضايق منها علشان خطبتله من وراه مش اكتر وكمان موضوع المصروف دا اتصرف كدا علشان هو اتربى على كدا مفيش حاجه يارهف هو بيتعامل معاكى بالاصول والقرابه مش اكتر ايوة بس حنيته وقله ادبه معايا دى ايه هو انا صحيح متعوده منه يشلنى ويلعب معايا من خدى بس دا وانا صغيره مش دلوقتى فممكن هو بيتصرف كدا عادى على طبيعته وزى مامتعود يتصرف معايا وخصوصا بعد ماتصالحنا ورجعنا صحاب زى الاول اووووف بقى انا بفكر زياده عن اللزوم مفيشحاجه يارهف انتو ولاد عم وصحاب وخلاص.
فى الصباح التالى جهزت رهف للنزول الى المدرسه واستيقظ جاسر ونزلو فى السياره.
رهف ممكن تنزلنى قبل المدرسه بلاش ادام المدرسه.
جاسر ليه.
رهف مش عايزة حد يشوفنى وانا نازله من عربيتك معرفشهيفهمو ايه او يتريقو عليا علشان حضرتك بتوصلنى وكدا.
جاسر يفهمو ايه يعنى وفيها ايه لما اوصلك مش عارف ولا فاهم.
رهف ممكن طيب افهمك بعدين بس دلوقتى تنفذلى طلبى دا علشان خاطرى.
جاسر هو انا مش قولت بطلى تثبتينى صح.
رهف بعيون بريئه هو انا عملت حاجه.
جاسر لا طبعا انا اللى بعمل ماشي ياست