الفصل الحادى عشر اسيا بقلم حنان عبدالعزيز
راجل واتسرمحى وانتى على زمه غيره يا متربيه
لتحاول التخلص من قبضته بالم ودموع بعد
يدك عنى بعد
ليتركها ويرميها على الأرض پغضب لتقع على الأرض بالم وهى تمسك يديها بالم ودموع لينظر اليها پغضب اسمعى يا بنت انتى انا كنت ناوى اسيبك واطلقك اول ما الاقيكى وكفايه تعب الراس الى جالى بسببك بس بعد الى شوفته والى عرفته وانك حطيتى راسنا بالطين بسبب طيشك وغباؤك هتفضلى على زمتى فااهمه وهوريكى اسود ايام فى حياتك وانا هربيكى من اول وجديد يا اسيا
ليقترب منها پغضب ويمسك راسها من حجابها ويهمس لها پغضب عايزه تتطلقى يا اسيا مش انا الى كنتى هتموتى وتتجوزيه زمان دلوقتى خلاص مش طايقانى علشان تروحى للزفت التانى مش كده طيب بصى با بت الناس اللحظه الى هتطلقى فيها هيبقا هو تحت الترااب فاهمه
لتجلس مكانها بالم ودموع وهى تصرخ بدموع ياارب لييه اجده مش مكتوب عليا افرح وااصل ليييه بس......
_يا مصرااوى ياا مصراااوى
كانت تنادى عليه بسرعه وهى تجرى بين الحقول بفرحه وسعاده غارمه تشق وجهها ليستدير خلفه باستغراب من صوتها ليقف امام ذالك المنظر الخلاب مسحورا وهى تجرى بين الحقول بخفه وابتسامه تعلو وجهها بفرحه عارمه ليمسك هاتفهه ويلتقط لها بعض الصور الجميله كمنظرها حتى وصلت امامه وهو تاخذ نفسها بسرعه وهو فقط هائم امامها بابتسامته الهادئه لتنظر اليه بفرحه بعد ان سحبت انفاسها عرفت جيبتهمجيبتهم يا مصرااوى لينظر اليها باستغراب جيبتى اييه مش فاهم خدى نفسك بس الأول
نظر اليها پصدمه وفرحه هنادى قولى انك بتتكلمى جد وربنا
لتهز راسها بالموافقه وهى تبتسم بفرحه
لينظر حوله بفرحه وهو يكاد ان يحضنها ولكن يبتعد بسعاده هنادى انا بحبك قوى والله
لتنظر اليه بابتسامه بلهاء صادمه وهو ينظر اليها بفرحه لتبتسم بتوتر ط.. طيب يلا هم علشان نلححها بسرعه
_بجد يعنى انتى تعرفى والدتى واختى
ابتسمت السيده بحنان امك وخيتك كانوا جاعدين اهنى فى بيتى وضيافتى لحد وجت جريب لما زمان ابوك ماټ امك اتبهدلت جوى يا ضنايا هى وخيتك علشان انت كنت فى بلاد برا بتتعلم ومعرفتش بالى دار وهى خبت عليك علشان شغلك ودراستك واستحملت كتير لحد ما الجدر وصلها هى وبتها اهنى النجع عندنا كانت معرفه جديمه فاستضفتها اهنى فى دارى هى وخيتك يجى سنتين اكده
