الفصل الحادى عشر اسيا بقلم حنان عبدالعزيز
حسين بقلق استر يارب اول مره اشوفه كده يا ترى فى اييه
لتنظر شاهندا الى اثره بتفكير وهى تحدث نفسها مش عارفه اييه الى حصل بس شكله هيتلهى فى حزنه بقا وهينسى حكايه سغرى فهستغل كده ومش هسافر
لتبتسم بخبث وتدخل خلف خالها وهى تحاول تهدأتها قليلا....
_مالك يا قمر شكلك زعلان كده لييه!
تنهدت قمر بضيق انا وسليم شدينا شويه
لتتنهد قمر بحزن مش عارفه يا فاطمه والله كل الى فيها انى خرجت من المستشفى متاخر فدكتور عرض عليا يوصلنى علشان الطريق وكده فهو زعل بقا انى روحت معاه مش فاهمه فى اييه
لتهز صديقتها راسها بسخريه انتى مجنونه يا قمر ازاى تعملى حاجه شبهه كده
_يا حبيبتى اصل سليم صعيدى يعنى دمه حامى يعنى مش هيقبل ان مراته تروح الفجر مع واحد غريب وكده وطبيعى يضايق يبنتى دا غير حجات كتير تانيه انتى بتعمليها بتضايقه بس مش واخده بالك
لتنظر اليها قمر باستغراب زى اييه مثلا!
_زيى انك طول اليوم شغل فى المستشفى ومهمله البيت والطبيخ وكل اكلكم دليفرى الحاجه دى بتضايق الزوج العادى تخيلى بقا الزوج الصعيدى با حبيبتى لازم تاخدى بالك من الاتنين شغلك وبيتك
_يا حبيبتى ما اختلفناش وهو وافق علشان بيحبك بس مياخدتش وقتك كله حتى وقتك مع جوزك
لتصمت قمر وهى تفكر فى كلام صديقتها بجديه........
فتح الشقه پغضب وهو يرميها بداخلها پعنف لتاكاد ان تسقط ولكن تمسك نفسها وتقف وهى تنظر اليه بدموع وقهر انت اييه يا اخى كيف التور الهايج
لتصمت ولا ترد عليه ليمسك يدها بقوه اكبر وهو ېصرخ بها انطقى اتخرستى لييه دلوقتى انتى ازاى يا محترمه تعيشى فى بيت راجل غريب لا وكمان بتحبيه ويا عالم اييه الى كان بيحصل بينكم و...
لينظر اليها بسخريه ويمسك ذراعها ويلويه خلف ظهرها ليصبح ظهرها ېلمس صدره وهو يقول پغضب انا الى قولتلك اهربى يا بنت الناس وروحى اشتغلى عند الناس وخليهم يحبوكى
والا انا الى قولتلك امشى مع
