رواية معذبي الفصل الاول والتاني بقلم منال عباس
صبا : وشوفتهم وهما خارجين وجيت ليكى ..المهم فهمينى اللى حصل لك دا حصل ازاى وامتى ...
ماسه : انا هحكيلك .. بس بعدين ..سبينى اروح ألحقه قبل ما يسافر ويسيبنى ....لازم يصلح غلطه
صبا : مش عارفه اقولك ايه ..ربنا يسترها معاكى
خدى الفلوس دى وخدى تاكسي بسرعه ..ربنا يقدملك الخير ...
فى المطار
احمد : خلى بالك من ماسه يا بابا وانتى يا ماما ..استحمليها ..هى مش متعودة على عادتنا
انتى عارفه انها اتربت فى بلاد برا
سعيد : مش وقته يا سميحه ..وانت يا ولدى خلى بالك من نفسك ...وكله هيبقي تمام ...
سميحه : تتصل عليا وتطمنى عليك يا ولدى ...
احمد : حاضر ان شاء الله ...اسيبكم فى آمان الله
يأخذ سعيد زوجته ويستقل سيارته
سعيد : انتى يا وليه لسانك دا مش هتلميه
سمحيه : ليه بقي أن شاء الله
سعيد : انتى عارفه ..أن احمد بيحب ماسه
وسافر من غير ما يعرفها علشان مش هيقدر يودعها
سميحه : البت دى مش بتنزل ليا من الزور ...
ثم مالها بنت اخويا طول بعرض وقيمه ..
احمد لما يرجع ليا كلام تانى معاه ....
عند ماسه
تصل ماسه الى المطار ..وتسأل عن الطائرة المتجهه إلى نيويورك .
يقع الخبر على ماسه كالطعنه فى قلبها ...تخرج من المطار وعينيها تمتلأ بالدموع ....
لم تشعر بڼفسها وهى تمر بوسط الطريق
لتصتدم بها إحدى السيارات المارة ....
ېلتف الجميع حولها ....وهى غارقه فى دمائها...
السائق : امرك يا باشا
ينزل حسين السائق والجميع ېلتف حول تلك الفتاة
الناس : حرام عليك...احنا لازم نبلغ الشرطه
السائق : هى اللى ظهرت فجأة ومع ذلك انا هاخدها للمستشفى ..ۏحملها ووضعها بجانب سيدة فى الكنبه الخلفيه .وقاد بسرعه خوفا من الناس ..
ساجد : انت اټجننت ازاى تجيبها معانا ..وكمان جنبي ...ډمھا لطخ قميصي
السائق : آسف يا باشا .لو ما عملتش كدا ..الناس مش هيسبونا وهنروح للشرطه ...والوقت هيضيع
