رواية هجران رحيل الفصل الثاني عشر بقلم شامه الشعراوي حصريه وجديده

قلقتينى عليكى ليه بس كدا يارحيل أنتى عايزة توجعى قلبى عليكى.
تفوه قاسم متسائلا
رحيل هو أنتى روحتى المستشفى صح.
الجد 
مستشفى أى اوعى تكونى روحتى تنزلي البيبي.
رفعت بصرها إليه ثم قالت
أنا فعلا كنت فى المستشفى علشان انزله بس للاسف مقدرتش لان أنا مكنتش هقتل روح واحدة بس أنا كنت هقتل روحين.
تحدث الجد بعدم فهم  
أنا مش فاهم انتى قصدك أى بروحين.
أجابته رحيل فى تأثر وحزن وهى تعانقه ثم أجهشت فى البكاء وقالت پألم 
أنا لما جت الدكتورة تكشف عليا وتعملى الفحوصات علشان العملية اكتشفت أني حامل فى تؤام فلما عرفت أن فى طفلين جوايا مقدرتش أعمل العملية قلبي مطوعنيش اقتل ولادي والله ماقدرت مقدرتش اقتل جزء من روحى.
ظل الجد يربت على شعرها ليهمس لها بكلمات حنونه كى تهدأ.
متزعلوش منى أنا عارفة أن ملكمش ذنب فى اللى حصل أنا مش زعلانه ع وجودكم أنا زعلانه بسبب الطريقة اللى أنتم جيتوا بيها أنا كنت مخططه لما اتجوز أبوكم ويحصل حمل ازاى هفاجئه بيكم كنت بخطط ازاى هفرحه بالخبر ده وأنه هيبقى أب وأن فى حته منه جوايا و هيبقى فى فرد جديد فى عيلتنا كنت حابه ابقى فرحانه وافرح مراد معايا من ساعة لما اعترافلى أنه بيحبنى وأنا قعدت اتخيل لحظة وجودكم وهل كنتم هتبقوا شبهوا ولا شبهى أنا كان فى احلام كتير كنت برسمها لكنه دمرها.
تنهدت بهدوء ثم قالت باسمة
أنا هحاول اتخطى كل حاجه فى حياتى علشانكم أنا هعيش وهفرح بوجودكم أنتم اللى هتزرعوا فيا القوة ومش هخلى أى حاجه تاذيكم ابدا حتى لو انا بجد آسفه لأني كنت هرتكب چريمة بشعه فى حقكم وكنت هحرم نفسى من نعمة وجودكم أنتم نعمة كبيرة من ربنا ليا وحرام عليا أني أفرط فيكم.
قاطع كلامها طرقات الباب فأذنت للطارق بالدخول فدلفت العمة فاطمة وقد ارتسمت على وجهها ابتسامة بشوشة تحمل صينية