رواية جميله بين النخيل الفصل الحادي والعشرون بقلم رودينا محمد حصريه وجديده

رواية جميله بين النخيل الفصل الحادي والعشرون بقلم رودينا محمد حصريه وجديده 
فى يوم جديد مليئ بالحيوايه 
فى حاره شعبيه كانت ماشيه توليب ورايحه تجيب الدوا لوالدها وسمعت صوت حد بينادى بأسمها لفت بضهرها تشوف مين لقت ابن خالتها سليم بينادى عليها وبيبصلها بنظره امل صريحه وواضحه فى عينه
توليب _ سليم جيت امتى من البلد
سليم _ لسه جاى وجيت اشوفك
توليب _ امم طب والله فيك الخير
سليم _ كنتى رايحه فين كده
توليب _ مفيش رايحه اجيب الدوا لبابا وبعديها هطلع على شغلى
كان لسه سليم هيكمل كلامه لكن قاطعه رنه موبايل توليب فتحت توليب شنتطها وطلعت الموبايل لقت عز بيرن عليها فتحت ولقته صوته مبتسم

عز بحماس _ انتى فين
توليب _ انا رايحه الصيدليه اجيب الدوا لبابا وهاجى بعدها الشركه وهاجبلك معايا السندوتشات
عز _ لا لا انا جايلك على الصيدليه
توليب _ لا مش ضرورى انا جايه
عز _ انجزى لانى كده او كده هاجى عشان هوصلك الشغل
توليب _ لا انا خلاص داخله الصيدليه اهو وهشترى الدوا واجيلك متتحركش
عز _ طيب
بعد ما توليب قفلت مع عز بصت لسليم بإبتسامه حرج وقالتله _ معلش بقا ياسليم هسيبك واروح اشترى الدوا باى بقا
سليم _ خودى هنا هو اى الى باى
مشيت توليب ومردتش عليه ودخلت الصيدليه وجابت الدوا وطلعت لقت سليم واقفلها
سليم _ اظن جبتى الدوا ينفع بقا تفهمينى اى علاقه الواد ده بيكى
توليب ببرود _ اولا اسمه سليم ثانيا بقا احنا زمايل فى الشغل وبره
سليم _ وده من امتى ان شاءالله
توليب بنظره قاتله _ اظن ان دى حاجه متخصكش
وسابته ومشيت ووصلت عند عز
عز _ طب مش عيب بردو لما القمر يتأخر عليا كل ده
توليب _ هطلع ادى لبابا الدوا وانزلك
عز _ ابو قرفك عيله فصيله
طلعت توليب وهى بتضحك عليه
وبعدها بفتره نزلت وركبت معاه ووصلوا الشركه وكانت توليب هتدخل لقت عز
عز _ اياكى ثم اياكى اشوفك بتتكلمى مع راجل او بتضحكى قدام حد
توليب _ وانت مالك ابعد كده السندوشات هتتعجن
عز _ ابو قرفك غورى
عند عشاقنا
صحيت صابحه ولقت حمزه لسه