رواية بنت الوزير بقلم أميره حسن الفصل السادس والسابع والثامن والتاسع والعاشر حصريه وجديده

ودخلت على اوضتها فابصلها برفعه حاجب ورما سيجارته على الارض وضغط عليها برجله بقوة ودخل وراها وهو بيقولها وبعدين معاكى بقاااااانتى امتى هتسمعى الكلام من اول مرة
مسحت دموعها وبصتله بقرف وقالت حقيقى دى اخر حاجه كنت متوقعاها منك انت انت عايز ترمينى للكلاب تنهش فى لحمى عشان تقبض وتعرف تجيب مخډرات لمزاجك
قرب منها وقال بضيق بصى نيتك وحشه ازاى يابت انا عايز اسيغك واتقلك بالدهب وأكلك واشربك اللى نفسك فيه واجيبلك اللى تشاورى عليه والمخډرات دى انا بشربها عشان انسى الفقر والهم اللى احنا عايشين فيه لكن لما الفلوس تيجى هتجيب الفرحه معاها واوعدك عمرى ماهحطها فى بقى تانى بس انتى وافقى 
بصتله بأستحقار وحطت اديها على ودنها وهى بتزعقله بدموع كفاااايه بقااااكل كلمه بتقولها بتخليك تنزل من نظرى اكترانت فاكرنى جايا من الشارع وهتبيع وتشترى فيا على مزاجك مش كفايه مستحمله قرفك كمان
اخد نفس عميق وفجأه ھجم عليها ومسكها من شعرها بقوة وجرها بره الاوضه فاتكعبلت ووقعت على الارض وهى بتصرخ من الۏجع فانزل لمستوها وجرها من شعرها وهو بيقول پغضب انتى شكلك نسيتى نفسك دة انا جايبك من الملجأ احمدى ربنا ان حد عبرك وطلعك تشوفى الدنيا ولا نسيتىقال مستحمله قرفى قالمش كفايه مشيلانى الهم وكل يوم نكد وفضايح قدام الناس كمان مش عاجبك كلامى وبتعصى اوامرى يابت ال
فضلت تصرخ من الۏجع وهى بتتجر على الارض وحاطه اديها على شعرها بتحاول تسحبه من ايده وبتعيط بقوة لحد مافتح باب الشقه وطلع بيها على الشارع فابدأت الناس تتلم عليهم 
واحده من الناس كانت واقفه فى البلكونه وشافت المنظر ده فاقالت يالهوى هما كل يوم على الموال دةالحقى يادلال
طلعت دلال مرات العمدة من الشباك وقالت فى ايه ياوليه مالك
ردت الجارة بزعل شوفى جابر ماسك مراته وبيجرها فى الشارع ازاى
بصت دلال عليهم وحطت اديها على صدرها من الفجعه وقالت يالهوى ايه اللى هو عامله فى البت دة تعالى انزلى خلينا نلحقها
ردت ام فتحى والله زهقت من مشاكلهم بس اعمل ايه البت بتصعب عليا
ردت دلال طب يلا ياختى انجزى
الناس اتلمت فى الشارع والرجاله اللى قاعدين على القهوة ھجمو على جابر وبعدوه عن مراته بالقوة وواحد من الرجاله بيقوله بعصبيه حرام عليك يابنى اللى بتعمله دة دى مراتك
رد جاير پغضب وزعيق دى بت وكل يوم ڤضحانا 
رد واحد تانى ماكفايه بقا ياجابر هتجيب لنفسك مصېبه بسببها
رجل اخر لا حول ولا قوة الا بالله العلى العظيم ليه كدة بس هى البت الغلبانه دى حمل ضړب كل يوم والتانىحرام عليك اتقى الله فيهاافرض فى مرة كانت حامل واذيتها
رد جابر بهمجيه ماهو دة السببالهانم اللى بتقول عليها غلبانه مش عايزة تخلف منى وكل شويه تعايرنى وحاطه مرضها فيا
كانت قاعدة على الارض ومحاوطنها ستات المنطقه بيحاولو يواسوها ولكن لما سمعت كڈب جوزها بصتله بقوة وعيونها مليانه دموع ولسه هدافع عن نفسها سمعت دلال بتقولها ليه كدة ماتجبيله حته عيل يمكن ربنا يهديه
صړخت بدموع وقالت دة كداااااب
بصلها جابر پغضب واتجه عندها وهو بيقول بزعيق شوف بت ال بتكذبنى بعين بجحه ازاااااى
وقف قصاده راجل عجوز وقال ماتستهدى بالله بقا تعالى معايا واغذى الشيطان
بصلها جابر پغضب وزعقلها والله لوريكى يابت ال
زقه الراجل وقال بأمر كفايااااااك بقااااااوامشى قدامى
وبعدين بص للستات وقال لدلال خدى البت عندك فى بيت العمدة عشان ميتجرأت يتعرضلها وخليها تهدى اعصابها البت جسمها بيرتعش من الخۏف
ردت دلال بهدوء قومى معايا يلاربنا يهدى سركم يارب
قامت معاها وهى لا حول ولا قوة لها ومازالت دموعها على خدها 
قعدت كارما قدام العمدة وقالتله بدموع انا اسمى كارما ومتجوزة جابر من سنه واللى حصل دة كان مشكله من ضمن مشاكلنا ودى امور عائليه بتحصل فى العادى مش اكتر
كانت بتتكلم وهى باصه فى الارض ودموعها على خدها فابص العمدة لدلال اللى كانت واقفه وراه كراما وبتبصلها بشفقه لحد ماتكلم العمدة وقال بس اللى عرفته انكم كل يوم بتعملو مشكله فى الشارع ودة ميصحش يحصل فى البلد بالذات انى داخل على انتخابات فى ناس هتيجى تمر على بلدنا وافرضى حصل كدة قدامهم
بصتله كارما ببرائه ومعرفتش ترد ورجعت بصت للارض بعياط فاتكلمت دلال بشفقه معلش ياعمدة هقاطع كلامك بس هى ملهاش زنب دة جوزها هو اللى كل يوم مبهدلها كدة زى مانت شايف
ركز فى كلام دلال ورجع سأل كارما حابه تكملى مع جوزك
ردت كارما بدموع نفسى اطلق بس هو مش هيسيبنى
رد العمدة بهدوء وجديه هطلقك منه بس عندى شرط
ردت كارما بلهفه اللى حضرتك هتقول عليه هنفذه
رد العمدة حتى لو قولتلك انى هجوزك ابنى خالد بعد ماعدتك تخلص
بنت الوزير
البارت التاسع
بقلمى اميرة حسن
هجوزك ابنى خالد بعد ماعدتك تخلص
كانت الجمله