رواية مثلث الحب الفصل الحادي عشر حتى الفصل العشرون بقلم آيه عبد السلام حصريه وجديده

فى ايده كوبايتين
اتوترت و كانت هاتلف بس كان وصل قدامها خلاص
ابراهيم و هو باصص فى عيونها مدلها كوباية عصير و قال اشربى انتى طول الحفلة ماشربتيش حاجة
رايا بلجلجة لا شكرا انا همشى انا
ابراهيم بإصرار مش قبل ما تشربى
اخدتها منه بإحراج و بصت وراها عشان تعدل ديل الفستان بس سمعته و هو بيقول ما لسة بدرى يا مرات عمى
كريمة بضحك حقك عليا والله يابنى بس الطريق كان زحمة عشان كدا اتأخرت
رايا استغربت الصوت جدا و اتعدلت تانى بس اټصدمت صدمة عمرها لدرجة ان الكوباية وقعت من ايدها و اتكسرت
يتبع.......
البارت الرابع عشر
رايا فضلت متجمدة مكانها و معالم الصدمة لسه ثابت على وشها مع اختلاف دموعها اللى نازلة بغزارة
كريمة اول ما شافتها ضربات قلبها زادت و مش عارفة السبب بس دققت فى ملامح رايا و قالت بإستغراب انتى مين انا حاسه انى اعرفك
فارس كان لسه هايتكلم بس سكت بتفاجأ لما لقاها طالعة تجرى على برا بسرعة
ابراهيم استغرب من اللى حصل و طلع يجرى وراها و ندا اسمها بصوت عالى رايا استنى
كريمة اول ما سمعت الاسم اټصدمت و حست ان رجليها ماعدوش شايلينها و كانت هاتقع بس فارس سندها بسرعة و پخوف عليها و قعدها على الكرسى
فارس پخوف مالك يا ماما
ابراهيم رجع من برا بإحباط عشان ملحقهاش و فى نفس الوقت عاوز تفسير للى حصل دا
اول ما شاف حالة كريمة استغرب جدا و كان لسه هايتكلم بس سكت لما لقاها بتقول پبكاء ر رايا
فارس بإستغراب انتى تعرفيها ولا ايه
ابراهيم بجدية هو فى ايه انتوا ما شوفتوا بعض اتقلبتوا كدا ليه
فارس انتى اصلا تعرفيها منين
كريمة فضلت ټعيط و قالت من بين بكائها دى بنتى
ابراهيم و فارس پصدمة ايه
كريمة بالم بنتى من جوزى الاولانى
فارس و ابراهيم فضلوا ساكتين وواقفين مكانهم وكإن عقلهم مغيب تماما و خصوصا فارس اللى عمال يهز راسه بلأ و بيتمنى من جواه انها تكون بتكدب
فارس فاق اخير و مرة واحدة صړخ بحدة و عصبية انتى كدابة
ابراهيم بحدة فارس لسانك مع امك
فارس بصړاخ لسانى .. لسانى ايه هو دا كل اللى همك دى بتقولك اختى يعنى انا كل الوقت دا بحب فى اختى مستحيل
كريمة پصدمة ايه بتحبها
فارس پقهر و دموع انتى ماقولتيش قبل كدا ان ليا اخت ازاى انتى عمرك ما جبتى سيرتها ازاى
ابراهيم بإستغراب ايوا صح يا مرات عمى انتى عمرك ما جبتيلى سيرة قبل كدا انك عندك بنت
كريمة بندم و حزن انا كنت متجوزة من ابوها بالاجبار بسبب ابويا كان هو اللى جابرنى .. قعدت معاه خمس سنين و شوية بس مقدرتش احبه ابدا بالرغم من انه كان بيتمنالى الرضا ارضى سكت و فارس
قال بحدة كملى كملى
كريمة بندم وۏجع فاطلقت منه و سيبت القاهرة كلها و جيت هنا و قابلت ابوك و حبيته واتجوزته
ابراهيم پصدمة و سيبتى بنتك
كريمة بحزن سيبتها مع ابوها
فارس پغضب و صړيخ سيبتيها و مالك بتقوليها بالبساطة دى انتى عارفة يعنى ايه بنت صغيرة تتربى على فكرة ان امها سابتها و اتخلت عنها و هى صغيرة ازاى جالك قلب تعملى فيها كدا ازاى كنتى بتاكلى و تشربى و تنامى و تتضحكى و انتى رامية بنتك و متعرفيش عنها اى حاجة
عمرك ما سألتى نفسك هى بتاكل ازاى ولا عايشة ازاى لا .. دا انتى حتى عمرك ما جبتيلى سيرة انك عندك بنت انتى ازاى كدا ازاى بالانانية .. انتى اختارتى سعادتك على حساب تعاست بنتك يا خسارة بجد يا خسارة انا اټصدمت صدمت عمرى فيكى بس انا هادوقك من نفس الكاس و اجى يمشى بس كريمة وقفته
كريمة بقلق و خوف انتى قصدك ايه
فارس بدموع و جمود انا عارف انتى بتحبينى ازاى عشان كدا هحرمك منى و نشوف اذا كان انتى هاتستحملى ولا لا
كريمة بإنهيار لا يا فارس مابتبعدش عنى انا اسفة
فارس تجاهلها و مشى و هو مهموم و كريمة راحت لابراهيم عشان تخليه يلحقه بس ابراهيم صدمها برده
ابراهيم بجمود لا انا مش هلحقه و اللى فارس عمله دا هو الصح .. بقى فى ام تسيب بنتها السنين دى كلها و متعرفش عنها حاجة انتى ازاى ضميرك و قلبك مواجعكيش عليها
كريمة مردتش عليه و فضلت ټعيط و ابراهيم بصلها ببرود و خرج و سابها
عند امانى
كانت قاعدة فى اوضتها اللى فى بيت ابوها و طول الفترة دى كانت متجنبه امها خالص و كل ما تتكلم معاها ماكنتش بترد عليها
سمعت جرس الباب قامت و فتحته لقى ان واحد واقف و معاه ورق و عايزها تمضى
امانى بإستغراب امضى على ايه
الراجل بإحترام دى ورقة طلاقك من المحكمة وواقفة على امضتك
امانى بفرح و سعادة بجد
الراجل بإستغراب اه
امانى مضت بسرعة و لهفه و من كتر فرحتها ادت للراجل فلوس كتير
امانى بسعادة و اخيرا خلصت منه اخيرا و راحت عشان تعرف عمها
عند رايا
اول ما روحت على البيت فضلت تكسر فى كل حاجة و هى بټعيط بإنهيار
رايا پبكاء و صړيخ ليه .. ليه شوفتها بعد السنين دى كلها ليه .. ليه كل ما بفرح شوية تيجى حاجة اقوى من اللى قابلها و تكسرنى ليه .. انا عملت ايه فى حياتى عشان يجرالى كل دا عملت ايه
قعدت على الارض و ضمت رجليها على جسمها و فضلت ټعيط بإنهيار لدرجة انها معدتش قادرة تاخد نفسها
قامت بسرعة على الحمام و شغلت الدش على الماية الباردة و فضلت قاعدة تحتها بهدومها
رايا پقهرة و هى بتفتكر الماضى عشان خاطرى يا ماما ماتسبنيش انا بحبك خودينى معاكى
كريمة ببرود انا مش هاخدك و تبقى حمل عليا خليكى مع ابوكى احسن
رايا پبكاء صدقينى هاسمع كلامك فى كل حاجة و مش هاتعبك ابدا
كريمة بقسۏة انا عايزة اعيش حياتى زى ما انا عايزة ما كفايا ابوكى عليا هتبقى انتى كمان و زقتها و سابت البيت كله
رايا بصړاخ و اڼهيار و هى شايفة امها بتمشى خالص من قدامها ماما لا ارجعى ماتمشيش عشان خاطرى ماتسبينيش
رايا فاقت من ذكرياتها و قامت و مسحت دموعها پعنف و خرجت برة و نامت على الكنبة و من كتر تعبها مقدرش حتى تغير هدومها
تانى يوم الصبح
ابراهيم قلق عليها جدا و اخد عنوان بيتها من بيانتها اللى موجودة فى الشركة و قرر يروحلها
وقف قدام بيتها و فضل يجرس عليها بس ماحدش رد خاف عليها جدا و فضل يخبط جامد لحد ما فاتحتله بس اټصدم من منظرها
كان باين عليها التعب جدا ووشها شاحب كإن مفيش فيه دم و عيونها وارمة من كتر البكا
كان لسه هايسألها هى كويسة ولا و لا بس راح بسرعة يسندها لما لقاها هتقع
رايا و هى بتهلوس و بتعرق جامد ما تسبينيش انا بحبك
ابراهيم حط ايده على اورتها عشان يجس حرارتها بس اټصدم لما لقاها سخنة اوى
ابراهيم پخوف فضل يخبط على وشها و يقول بقلق رايا فوقى ايه اللى حصلك
بس