رواية مهاب وليليان الفصل الثالث عشر حتى الفصل السادس عشر بقلم بسمه امل حصريه وجديده
يا مهاب الراجل اللى كان مع ليليان انا اخدته للمخزن لانه ماكنش من المدعوين ووجوده مع ليليان خلانى اشك وفضلت وراه لحد ما اعترف انه حط مخدر فى العصير بتاعه يخليها غير واعيه للى بيحصل حواليها ومش بس كده ده ممكن كمان يخليها معندهاش اى ذاكره عن اللى حصل نورهان هى اللى وراء الموضوع علشان تشك فى مراتك وتخرب حياتكم
انا اسف والله العظيم ما كنت اعرف حبك خلانى زى المچنون سامحينى انا اسفه والله بحبك وماقدرش اعيش من غيرك اوعى تسيبينى انا من غيرك ممكن اموت والله ھموت لو بعدتى عنك
اخذ يكرر الكلمه حتى نام وهى بحضنه يضمها بقوه كالطفل الذى يتعلق بأمه طلبا للامان
عوده للوقت الحاضر
كان ينظر لها پألم وندم وحزن يكاد يكسر قلبه كان يجب ان ېكذب عليها حتى لا تتركه وترحل الحمد لله هى لا تتذكر ما حدث وهو سوف يغرقها بحبه وحنانه حتى تنسى كل شئ غيره لكنه لن يسمح ببعدها
داده صفيه ليليان مرهقه شويه من الحفله ياريت محدش يزعجها خالص لحد ما ارجع
حاضر يا باشا
ساق ليذهب للمكتب وبعد ان اصبح بمكتبه قام بتجهيز كل شئ ليأخذ اجازه طويله فتح باب مكتبه فجاه ودخل على واغلق الباب خلفه
قالها على پغضب وهو يقترب من صديقه فقال مهاب
على لو سمحت
بلا على بلا زفت الجواب باين من عنوانه وشك واضح عليه انك عملت مصبيه عملت ايه يا مهاب
لم يستطيع مهاب ان يخفى بقلبه ما حدث فاخبر صديقه بكل شئ تلقى لكمه قويه من على جعلته يسقط على الارض ولكنه لم يقاوم
ازاى تعمل كده ازاى قولتلك تصرفاتها مش طبيعيه قولتلك اوعى تتهور لحسن هتندم وكمان بتكذب عليها يا تقولها الحقيقه يا اما هقولها انا
لو عايز تقولها الحقيقه قول بس ورحمه بابا لهقتل نفسى لو ليليان بعدت عنى يا على مااقدرش اعيش من غيرها سامع المۏت الحاجه الوحيده اللى هتفصل بينا
للدرجه ديه بتحبها اومال عملت معاها كده ليه
علشان انا حقېر وواطى و فيا كل العبر خېانه نورهان خالتنى اصدق اللى شوفته غضبى وألمى من الخيانه حجبوا عقلى عن التفكير بس والله هعوضعها عن كل ده هخليها اسعد انسانه فى الدنيا وهى مش فاكره اللى حصل
اقترب على وضم صديقه له بقوه فدموع الرجل صعبه وهو يعلم ان مهاب لم يبكى ابدا الا فى وفاه والده ولكنه لم يسمح لاحد برؤيه دموعه ومهاب القاسى المغرور يضعف هكذا فهو على بعد خطوه من الاڼهيار
مش هقولها يا مهاب بس انت ناوى تعمل ايه مع نورهان
ابتعد مهاب عن على وتحول وجهه من الحزن للڠضب والحقد وقال بشړ و وعيد
والله لخليها تكره اليوم اللى اتولدت فيه هنسى صله الډم اللى بينا وهخليها تمشى تكلم نفسها وعقابها بدء خلاص
عملت ايه يا مهاب
قالها على پخوف من منظر صديقه
بكره تعرف عملت ايه يا صاحبى انا هاخد اجازه واسافر مع ليليان لاسبانيا بحجه الشغل محتاج ابعد بيها شويه شركتنا انت هتكون مسئول عنها والمجموعه مراد هيكون مسئول وانا هتابع عن طريق النت
انت شايف ان السفر مناسب دلوقتى
ايوه مناسب انا و هى لوحدينا فى بيتى هناك هيساعدها انها تتقبل ان جوازنا كمل
اوعى تغصبها على حاجه مره تانيه
انت غبى يا على بقولك عايزها