رواية المؤنسات الغاليات الفصل الرابع عشر بقلم مريم سيد أم البنات حصريه وجديده

معاهم
عمر باس ايديها وبيقولها انتى احلى واجدع ام فى الكون وهتبقى احن جده 
كريمه ياه ياعمر كان نفسى حسن يبقى معايا كان هيبقى فرحان بيك وبفاطمه اوووى هو كان بيحبها وبيعتبرها بنته كان نفسه يجيلك بنت ولما جت عليا جت كان فرحان بيها اووووى وبيقولها الله ياكريمه كان نفسي فيها وربنا حققلى حلمى بس ياحبيبى ملحقش يفرح بيها وتوفى عارف ياعمر ابوك ده كان كتلة حنان ماشيه على الارض ملاك والله ربنا يرحمه 
عمر اللهم امين كنتى بتحبيه ياماما 
كريمه بحبه دانا كان عشقى اه انا هو ملحنقاش بس اللى شفته معاه فى السنين القليله اللى قضتها معاه شفت كل النعيم 
عمر يعنى عمرك مافكرتى تتجوزى بعد ماهو ماټ
كريمه عمرى ولا فكرت اسم يرتبط باسم غير حسن حسن ده ماكانش جوزى بس داكان ابويا واخويا وحبيبى وكل حياتى تعرف ياعمر انت فيك كتير منه اوعى فى يوم تزعل فاطمه منك الواحده ست مننا بتحب كلام اللى بيجبر بخاطرها
عمر عمرى ياامى فاطمه مش بس مراتى فاطمه هى حياتى وروحى
كريمه ربنا يسعدك ياحبيبى انت وهى يارب بس اوعى تنسى امك وضجكت 
عمر انا اقدرياكوكى انتى مش بس امى انتى حياتنا
كريمه ربنا يحفظكم ليا ويبعد عنكم كل شړ يارب
عمر يارب
كريمه اه هو انا كنت داخله ليه اه وهو عمار فين 
عمر عمار فى سافر بيوصل طلبيه تبع المصنع وهيتأخر يومين
كريمه ربنا يرجعه بالسلامه 
عمر يارب 
كريمه يالا تصبح على خير
عمر وانتى من اهله ياست الكل
متابعه