رواية المؤنسات الغاليات الفصل الثاني والعشرون بقلم مريم سيد أم البنات حصريه وجديده
انت في الصفحة 1 من 4 صفحات
رواية المؤنسات الغاليات الفصل الثاني والعشرون بقلم مريم سيد أم البنات حصريه وجديده
وقفنا لما سعيد فتح الباب واتفاجا باللى ادامه
نبدا بسم الله
سمع سعيد جرس الباب بيرن قفل مصحفه واتحرك بكرسيه وفتح الباب واتفاجا باللى ادامه لغة الصمت هى اللى كانت مسيطره على الموقف وقطع الصمت هى وبتقوله ممكن ادخل هو قالها اتفضلى
هى...عامل اييبه
هو ... الحمدلله على كل حال
هى ...انا جايه اقولك شكرا
هو ...على اييه
هى ..على الفستان
هو....ده حاجه بسيطه
هى ...بسيطه ممكن بردوا بس ليه بعتلى معاها
هو....لانك بنتى
هى ...بجد ده من امتى ياحاج سعيد
ساميه... والله هو حضرتك مصدق اللى بتقوله
سعيد....لارد
ساميه...رد ياحاج سعيد رد ياللى عمرك ماحستنى بانك ابويا من امتى وانت متعبرنى بنتك دانت عمرك ماسالت عليا انا كنت مفكره ان تيته امينه هى امى لحد مادخلت الحضانه وعرفت ان انا بنتك وجالى ذهول ولما رجعت يسأل جدتى بقولها هو انا بنت عمو سعيد تصدق انا كنت بقول عليك عمى وهى فهمتنى بس للاسف عمرها ماقالتلى ان انت عمرك ماحبتنى حتى فاطمه اللى كانت عايشه معاك ماسلمتش من اذاك بس للاسف فاطمه علشان طيبه سامحتك بس انا للاسف مش قادره اسامحك بسبب كل الاڈيه اللى اذيتهالى واولها ان اعيش يتيمه وحضرتك موجود شفت مرار اكتر من كده اعيش يتيمه وابويا موجود وضحكت باستهزاء
ساميه..اوعدك انى احاول بس هسأل سؤال لحضرتك لو ماكانش محمود عمل كده معاك وحضرتك تعبت وابتليت بالمړض كنت قربت مننا
سعيد...بكل اسف لا وكنت اتعبرتكم ميتين بالنسبالى
ساميه...تمام تعرف لو كنت قلت كلام غير كده ماكانتش صدقتك وانا اوعدك انى اسامحك واتعايش مع حياتى وحضرتك موجود
سعيد.... وانا مش مستعجل على مسامحتك ليا بس عايزك تزرونى كتييير وياريت تروحى تطمنى على اخوكى محمود
سعيد...كملى ياساميه زى مااعمرك اعتبرتينى ابوكى وانا بقولك حققك
ساميه..سكتت وسعيد لسه هيتكلم احمد جه واتفاجا بوجود ساميه رحب بيها بيقولها سمسمه حبيتى منوره
ساميه..دانورك يااحمد ياحبيبى
سعيد...انت ايييه اللى رجعك من عند جدتك
احمد..جاي اخد دش وكمان اخد حضرنك مش كنت عايز تروح لفاطمه
سعيد..اه ياريت انا قلت ان انت نسيت
احمد معقوله انسى حاجه انت طلبتها منى مش ممكن
سعيد.. ربنا يباركلى فيك يارب يااحمد يابنى يارب
احمد باس دماغه وبيقوله ويخليك لينا ياحبيبى يارب سمسمه هتمشى تروحى الكوافير ولا هتستنى معانا نروح انا وانتى وبابا
ساميه...لا اسبقكم انا علشان فاطمه متزعلش وابقى اشوفكم هناك
احمد..اوك ياحبيبتى وسامية استاذنت وخرجت واحمد قاله هاخد دش عالسريع واخرج لحضرتك تلبس وننزل عالطول وسعيد هزله راسه بمعنى ماشى
قاق سعيد من شروده على ايد